In het algemeen doe ik weinig aan hergebruik van m'n blogteksten, ook niet in privé-komkommertijd, maar nu maak ik toch wel een uitzondering.
Omdat het Lijden van Christus, de Passie, ook dit jaar met Pasen weer volop in de belangstelling van media en mensen staat (net als verleden jaar en net zo als de jaren daarvoor en waarschijnlijk volgend jaar opnieuw), doe ik het ook: een thema opnieuw onder de aandacht brengen. En wel door de 'Ananda Passion ' van 16 april 2014 opnieuw te plaatsen.
Als de Christenen onder het motto 'frappez toujours ' doorgaan, kunnen wij het ook.
Er is maar één verschil: het EO-spektakel 'The Passion ' (waarom eigenlijk een Engelse titel?) vindt dit jaar in Enschede plaats en niet in Groningen (zie website )
========================================================================
De Ananda Passion
In deze week voor Pasen worden we doodgegooid met Passionen. Vooral natuurlijk de Matthäus. Nu ben ik een Bach-liefhebber en ook deze muziek is prima om aan te horen, hoewel wat lang. Maar al die bekende Nederlanders die naar DE uitvoering gaan (in Naarden), al die opzichtige vroomheid gedurende één week wordt me wat te veel.
En dan heb ik nog niet over het hele erge gebeuren: het TV-spektakel THE PASSION, dit jaar in Groningen; EO-topper .
Vandaar dat ik me afvraag: hebben boeddhisten ook een 'Passion'. Natuurlijk hebben ze (hebben we) een passie (hartstocht) en ook lijden (die andere betekenis van 'passie') hebben we.
Maar er is ook het verhaal van het sterven van de Boeddha. Opgetekend (volgens de overlevering) door zijn trouwe leerling Ananda in de Parinibbana Sutta van de Pali Canon.
Daarom in deze Lijdensweek de Ananda Passion: citaten uit de 16e sutta van de Digha Nikaya.
Het is een lange sutta, op mij maakt hij vaak de indruk dat een heleboel korte teksten aan elkaar zijn geplakt. Ik beperk me tot de aangekondigde dood en het sterven van de Boeddha.
Het is een beperkte selectie; de hele sutta kan beter in z'n geheel worden gelezen.
Opvallend (en die heb ik uitgebreid geciteerd) is de rol van Mara ; een soort godheid van het kwaad maar zich minstens voordoend als vriend van de Boeddha (en eigenlijk ook wel echt een vriend, vind ik, met Stephen Batchelor).
Daarnaast is er de smart van Ananda, die grote moeite had met het afscheid nemen; heel menselijk (maar hij werd, volgens de overlevering, later nog wel 'verlicht').
Eigenlijk is het een gewone, natuurlijke dood: Siddartha Gautanma, de historische Boeddha, was oud geworden (een jaar of 85) en ziek, z'n lichaam deed het steeds minder. En hield er op een dag mee op.
Bron: Het grote heengaan - Maha Parinibbana Sutta
" De zeer ernstige ziekte van de Gezegende
2.22. Daar sprak de Gezegende tot de monniken: "Ga nu, monniken, en zoek ergens in de omgeving van Vesali een onderkomen bij vrienden, kennissen of donateurs, en breng daar het regenseizoen door. Ikzelf zal het regenseizoen hier in Beluva doorbrengen." -- "Goed, Heer", antwoordden de monniken, en zij deden wat hen gezegd was. De Heer bracht het regenseizoen door in Beluva.
2.23. En gedurende het regenseizoen werd de Heer overvallen door een verschrikkelijke ziekte. Er ontstond een snerpende en zeer ernstige pijn in hem alsof hij eraan zou gaan sterven. Maar de Gezegende verdroeg dit allemaal indachtig, met helder begrip en zonder klagen. En hij dacht: "Het zou niet juist zijn als ik tot mijn uiteindelijke heengaan overga zonder mijn volgelingen toegesproken te hebben en afscheid van de gemeenschap van monniken te hebben genomen. Ik zal deze ziekte door de kracht van de wil onderdrukken en mij toeleggen op de wil om verder te leven." En zo gebeurde het dat de ziekte van de Gezegende afnam.
2.24. En de Gezegende herstelde van zijn ziekte. Zodra hij zich wat beter voelde, ging hij naar buiten en ging hij op een zetel zitten die voor hem, in de schaduw aan de voorkant van zijn verblijf, in gereedheid was gebracht. Toen kwam de Eerwaarde Ananda naar hem toe, begroette hem, ging aan een zijde zitten en zei: "Heer, ik heb gezien dat het goed gaat met de Heer! Ik heb gezien hoe de Heer dit alles geduldig verdroeg! En, Heer, mijn lichaam was als dat van een dronkaard. Ik verloor de controle over mezelf en alles om mij heen werd wazig vanwege de ziekte van de Gezegende! De enige gedachte die mij troostte was: 'De Heer zal niet het uiteindelijke Nibbana verwerven voordat hij enige laatste instructies aan de gemeenschap van monniken heeft gegeven.'"
2.25. "Maar, Ananda, wat verwacht de gemeenschap van monniken van mij nog meer? Ik heb de Dhamma onderwezen, Ananda, zonder enig onderscheid te maken tussen ingewijden en niet ingewijden; met betrekking tot de Leer, Ananda, heeft de Tathagata niet zoiets als een gesloten vuist van een leraar die iets achter houdt. Als er iemand is die denkt: 'Ik zal de gemeenschap van monniken leiden' of 'de gemeenschap van monniken is van mij afhankelijk', laat hem de gemeenschap van monniken dan enige instructies geven. Maar, Ananda, de Tathagata heeft niet het idee dat hij het is die de gemeenschap van monniken leidt of dat de gemeenschap van monniken van hem afhankelijk is. Welke instructie zou hij dan aan de gemeenschap van monniken nog moeten geven?"
"Ik ben nu zwak, Ananda, oud en versleten. Ik ben tachtig jaren oud, mijn leven zit erop. Net zoals een oude kar, Ananda, die met de grootst mogelijke moeite met riemen bij elkaar gehouden wordt, zo wordt ook het lichaam van de Tathagata in beweging gehouden. Het is alleen dan, Ananda, wanneer de Tathagata zijn aandacht terugtrekt van externe dingen en met de opheffing van bepaalde gevoelens -- wanneer hij in de tot eenheid geconcentreerde toestand van de geest verkeert[14] -- dat zijn lichaam nog enig comfort kent."
2.26. "Wees daarom, Ananda, als een eiland voor jullie zelf, een toevlucht voor jullie zelf, zoek geen externe toevlucht. Met de Dhamma als jullie eiland, met de Dhamma als jullie toevlucht, zoek geen andere toevlucht. En hoe, Ananda, is een monnik een eiland voor zichzelf, een toevlucht voor zichzelf, zoekt hij geen externe toevlucht? Hoe, zoekt hij, met de Dhamma als zijn eiland, met de Dhamma als zijn toevlucht, geen andere toevlucht? Hier (in deze leer), Ananda, beschouwt een monnik het lichaam als het lichaam, ijverig, volledig gewaar en indachtig, doet hij af met begeerte en verdriet met betrekking tot de wereld. En zo ook wanneer hij gevoelens als gevoelens beschouwt, de geest als de geest beschouwt, mentale objecten als mentale objecten beschouwt, ijverig, volledig gewaar en indachtig, en doet hij af met begeerte en verdriet met betrekking tot de wereld. Dat, Ananda, is hoe een monnik een eiland voor zichzelf is, een toevlucht voor zichzelf is, en hoe hij geen externe toevlucht zoekt; dat is hoe hij de Dhamma als zijn eiland heeft, hoe hij de Dhamma als zijn toevlucht heeft, en hoe hij geen externe toevlucht zoekt."
"En zij, Ananda, die nu leven of zij die leven wanneer ik ben heengegaan, als zij als een eiland voor zichzelf zijn, als zij een toevlucht voor zichzelf zijn, en geen andere toevlucht zoeken; diegenen die de Dhamma als hun eiland en toevlucht hebben en geen andere toevlucht zoeken; zij zijn het die het hoogste[15] zullen bereiken indien zij verlangend zijn om te leren."
Sectie 3: Het afstand doen van de wil om langer te leven
...
De smeekbede van Mara
3.7. En al gauw nadat Ananda vertrokken was, kwam Mara de Kwade naar de Heer, ging aan zijn zijde staan en zei: "Heer, laat de Gezegende nu overgaan tot het uiteindelijke heengaan! De tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Tathagata is gekomen! Nu is het de tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Gezegende! Want de Gezegende heeft dit gezegd: 'Kwade, ik zal niet overgaan tot het uiteindelijke heengaan totdat mijn monniken en nonnen, lekenmannen en lekenvrouwen, ware discipelen zijn geworden -- wijs, goed gedisciplineerd, vaardig en geleerd, kenners van de Dhamma, die in overeenstemming met de Dhamma leven, volgens een passend gedrag leven; en nadat zij de woorden van hun Meester geleerd hebben, in staat zijn deze te verkondigen, in detail uit te leggen en te verduidelijken; totdat zij in staat zijn verkeerde leerstellingen die zijn ontstaan, met het licht van de Dhamma te verwerpen en deze overtuigende en bevrijdende Dhamma te onderwijzen.'"
3.8. "En nu, Heer, zijn monniken en nonnen, lekenmannen en lekenvrouwen ware discipelen van de Gezegende geworden -- wijs, goed gedisciplineerd, vaardig en geleerd, kenners van de Dhamma, die in overeenstemming met de Dhamma leven, volgens een passend gedrag leven; en nadat zij de woorden van hun Meester geleerd hebben, in staat zijn deze te verkondigen, in detail uit te leggen en te verduidelijken; totdat zij in staat zijn verkeerde leerstellingen die zijn ontstaan, met het licht van de Dhamma te verwerpen en deze overtuigende en bevrijdende Dhamma te onderwijzen. Laat de Gezegende nu overgaan tot het uiteindelijke heengaan! De tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Tathagata is gekomen! Nu is het de tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Gezegende! En de Gezegende heeft ook gezegd: 'Kwade, ik zal niet overgaan tot het uiteindelijke heengaan, totdat dit heilige leven dat door mij onderwezen is, gezegevierd heeft, bloeiend is, wijd en zijd goed bekend is geworden en onder goden en mensen goed verkondigd is.' En dit is allemaal op deze wijze uitgekomen. Dus, Heer, laat de Gezegende nu overgaan tot het uiteindelijke heengaan! De tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Tathagata is gekomen! Nu is het de tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Gezegende!"
De Gezegende geeft zijn wil om verder te leven op
3.9. Hierop sprak de Heer tot Mara, de Kwade: "Maak je niet druk, Kwade. Het uiteindelijke heengaan van de Tathagata zal niet lang meer uitblijven. Over drie maanden zal de Tathagata overgaan tot zijn uiteindelijke heengaan."
...
Mara's voormalige verzoek
3.34. "Eens, Ananda, verbleef ik te Uruvela, op de bank van de rivier de Nerañjara, aan de voet van de geitherders boom, kort na mijn verheven verlichting. En Mara, de Kwade, benaderde mij en zei: 'Heer, laat de Gezegende nu overgaan tot het uiteindelijke heengaan! De tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Tathagata is gekomen! Nu is het de tijd voor het uiteindelijke heengaan van de Gezegende!'"
3.35. "Toen, Ananda, antwoordde ik Mara, de Kwade, met de woorden: 'Kwade, ik zal niet overgaan tot het uiteindelijke heengaan totdat mijn monniken en nonnen, lekenmannen en lekenvrouwen, ware discipelen zijn geworden -- wijs, goed gedisciplineerd, vaardig en geleerd, kenners van de Dhamma, die in overeenstemming met de Dhamma leven en volgens een passend gedrag leven; en nadat zij de woorden van hun Meester geleerd hebben, in staat zijn deze te verkondigen, in detail uit te leggen en te verduidelijken; totdat zij in staat zijn verkeerde leerstellingen die zijn ontstaan, met het licht van de Dhamma te verwerpen en deze overtuigende en bevrijdende Dhamma te onderwijzen. Kwade, ik zal niet overgaan tot het uiteindelijke heengaan, totdat dit heilige leven dat door mij onderwezen is, gezegevierd heeft, bloeiend is, wijd en zijd goed bekend is en onder goden en mensen goed verkondigd is.'"
3.36. "En vandaag, Ananda, benaderde Mara mij wederom bij de Capala plaats, ging aan mijn zijde staan en zei: 'Heer, laat de Gezegende nu overgaan (...). Want de Gezegende heeft dit gezegd: 'Kwade, ik zal niet overgaan tot het uiteindelijke heengaan totdat mijn monniken en nonnen (...). En nu, Heer, zijn monniken en nonnen, lekenmannen en lekenvrouwen ware discipelen van de Gezegende geworden -- wijs, goed gedisciplineerd (...)[29].'"
3.37. "En toen, Ananda, antwoordde ik Mara de Kwade, met de woorden: 'Maak je niet druk, Kwade. Het uiteindelijke heengaan van de Tathagata zal niet lang meer uitblijven. Over drie maanden zal de Tathagata overgaan tot zijn uiteindelijke heengaan.' En op deze wijze, Ananda, heeft de Tathagata bij de Capala plaats, indachtig en volledig gewaar, zijn wil om verder te leven, opgegeven."
De smeekbede van Ananda
3.38. Hierop zei de Eerwaarde Ananda: "Heer, laat de Gezegende een eeuw blijven! Laat de Gelukkige tot het einde van een eeuw blijven Heer, voor het welzijn en het geluk van de mensheid, uit mededogen voor de wereld, voor het voordeel, het welzijn en geluk van goden en mensen!"
"Genoeg, Ananda! Smeek de Tathagata niet! Want de tijd, Ananda, voor deze smeekbede is voorbij!"
...
Maar jij, Ananda, was niet in staat om deze duidelijke suggestie, dit duidelijke gebaar te begrijpen dat jou door de Gezegende werd aangereikt en je smeekte de Tathagata niet om langer te blijven. Als je dat wel gedaan zou hebben, Ananda, zou de Tathagata je smeekbede de tweede keer geweigerd hebben, maar de derde keer zou hij ingestemd hebben. Daarom, Ananda, ligt de fout bij jou. Hierin heb je gefaald."
3.48. "Ananda, heb ik niet reeds vanaf het allereerste begin verteld, dat alles wat ons dierbaar en lief is aan verandering onderhevig is, dat wij hiervan moeten scheiden en dat deze dingen veranderen? Van datgene wat geboren is, geworden is, samengesteld is, onderhevig aan verval is, hoe kan iemand, Ananda, daarvan zeggen: 'Dat dit niet tot ontbinding zal komen!' Zulk een toestand van dingen kan niet bestaan! En van datgene, Ananda, dat de Tathagata verzaakt heeft, dat hij in de steek gelaten heeft, dat hij opgegeven en uitgeworpen heeft -- waarmee hij zijn wil om verder te leven opgegeven heeft -- is het woord van de Tathagata voor eens en voor altijd gesproken: 'Het uiteindelijke heengaan van de Tathagata zal niet lang meer uitblijven. Over drie maanden zal de Tathagata overgaan tot zijn uiteindelijke heengaan.' En dat de Tathagata zulk een verklaring terug zou nemen voor de wil om verder te leven, is niet mogelijk."
...
6.7. Toen sprak de Heer tot de monniken: "Welnu, monniken, ik spoor jullie aan: alle samengestelde dingen hebben de aard van vergaan in zich! Bewerkstellig vastbesloten door indachtigheid jullie eigen bevrijding[50]!"
Dit waren de laatste woorden van de Tathagata.
Hoe de Gezegende heenging
6.8. Toen ging de Gezegende de eerste jhana binnen. En na deze verlaten te hebben, ging hij de tweede jhana binnen, de derde, en vervolgens de vierde. Toen, na het verlaten van de vierde jhana, ging hij de sfeer van de oneindige ruimte binnen, vanuit daar de sfeer van het oneindig bewustzijn, van daaruit de sfeer van niets-heid, van daaruit de sfeer van noch waarnemen noch niet waarnemen. Toen hij deze sfeer verlaten had, bereikte hij de staat van de opheffing van voelen en waarnemen.
Toen zei de Eerwaarde Ananda tegen de Eerwaarde Anuruddha: "Eerwaarde Anuruddha, de Heer is heengegaan." -- "Nee, vriend Ananda, de Heer is niet heengegaan. Hij heeft de staat van de opheffing van voelen en waarnemen bereikt[51]."
Toen, nadat hij de staat van de opheffing van voelen en waarnemen verlaten had, ging hij de sfeer van waarnemen noch niet waarnemen binnen, van daaruit de sfeer van niets-heid, vanuit daar de sfeer van oneindig bewustzijn en vanuit daar de sfeer van oneindige ruimte. Vanuit de sfeer van oneindige ruimte ging hij de vierde jhana binnen, de derde, de tweede en vervolgens de eerste. Vanuit de eerste jhana ging hij de tweede jhana binnen, de derde, de vierde. Nadat hij de vierde jhana verlaten had, verdween hij totaal.
De echo van de wereld
6.10. Toen de Gezegende was heengegaan, ontstond er een krachtige aardbeving, beangstigend en welke gepaard ging met donderslagen die door de lucht rolden.
... "
zaterdag 28 maart 2015
dinsdag 24 maart 2015
Wat zijn er toch veel boeiende boeddhistische podcasts en ook nog 'seculier' (in het Engels, dat wel)
Hoe neem ik het liefste de Dharma in me op? Door haar zelf te ervaren in meditatie, maar ook door te leren van anderen. Lezen of luisteren, dat is dan de vraag? Meestal lezen, ik bevind me nog in de leestraditie. Maar luisteren is ook niet weg. Life of via (vroeger) radio en (nu vooral) internet.
Podcasts dus en Dharma Talks. Ik zie wel een verschil tussen die twee maar dat is een kwestie van afspraak.
In een 'Dharma Talk' of (als het specifiek Theravada betreft, de Pali-vorm 'Dhamma Talk '; hier houd ik me aan de meer bekende term 'Dharma') brengt een leraar een stukje van zijn of haar ideeën van de leer van de Boeddha naar z'n/haar gehoor. Vaak (maar niet altijd) aak als onderdeel van een meditatie-retraite.
Twee mooie en grote verzamelingen van audio Dharma Talks zijn te vinden in http://www.audiodharma.org/ en http://www.dharmaseed.org/talks/
Er zijn er meer, ook in websites van afzonderlijke boeddhistische tradities, van de 'eigen' leraar.
Een Podcast wordt wel gedefinieerd als 'een audiouitzending waarbij het geluidsbestand op aanvraag wordt aangeboden door middel van webfeeds.'
De boeddhistische podcasts die ik ken, zijn bijna altijd opnamen van interviews, één op één, een enkele keer met meer dan één geïnterviewde.
Dit bijna alles Engelstalig. In het Nederlands is er weinig.
De BOS heeft van sommige van haar radio-uitzendingen podcasts gemaakt (een enkele ook zonder voorafgaande radio-uitzending). Meestal gesprekken met 'interessante' mensen, 'human interest' dus. Dharma Talks van de BOS ken ik niet, de BOS heeft sowieso weinig Dharma gebracht in de vijftien jaar van haar bestaan.
Ze hebben wel het een en ander: zie (en beluister) https://soundcloud.com/bosrtv/
Deze zullen na 31 december niet zomaar 'meegenomen' mogen worden. En toch, als de BOS-Radio zichzelf opnieuw wil uitvinden na haar einde als publieke omroep per 31 december van dit jaar, dan zal dat in de vorm van aan te bieden podcasts moeten zijn.
Maar hebben we genoeg interessante en/of deskundige sprekers (onder de vijfenzestig jaar, ik neem de bovengrens van 'niet-oud' vrij ruim)? En hebben we goede deskundige interviewers?
Dit als inleiding op de lijst van podcasts van de website van de 'The Secular Buddhist Association ' : http://secularbuddhism.org/
De term 'seculier' is t.a.v. het boeddhisme - voor zover ik weet - geïntroduceerd door Stephen Batchelor; ter vervanging van z'n eerdere term 'agnostisch'.
De podcasts en artikelen op deze website zijn bepaald niet alleen à la Batchelor, en ook de vaste interviewer Ted Meissner is bepaald geen scherpslijper.
Op http://secularbuddhism.org/category/podcasts/ zijn inmiddels 220 podcasts te vinden en beluisteren. Echt met de crème de la crème van het Engels sprekende boeddhisme (overwegend Amerikanen maar men is behoorlijk 'global')
Hieronder de omschrijving van de podcasts van de laatste twee jaar.
De uitzendingen zijn te beluisteren door hier op de titel te klikken; of als dat niet werkt: te scrollen op http://secularbuddhism.org/category/podcasts/
Er is overigens een tweede grote verzameling van overwegend Amerikaanse podcasts: http://www.buddhistgeeks.com/category/podcast/
van de bekende 'Buddhist geek' Vincent Horn. Zij zitten al op nummer 354.
Er is een duidelijk cultuurverschil tussen de twee, ik ben iets meer van het strenge secular buddhism, maar anderen (van Bodhitv bijvoorbeeld) lijken de 'Geeks' meer te waarderen.
===================================================================
Episode 220 :: Massimo Pigliucci :: Secular Buddhism and Neo Stoicism
Massimo Pigliucci Science philosopher Massimo Pigliucci joins us to speak about his experiences with stoicism, and we discuss some similarities with secular Buddhism. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice […]
Author Alex Soojung-Kim Pang joins us to speak about his book The Distraction Addiction: Getting the Information You Need and the Communication You Want, Without Enraging Your Family, Annoying Your Colleagues, and Destroying Your Soul. Do you ever get distracted? If you’re like me and practically everyone else on the planet, of […]
Podcasts dus en Dharma Talks. Ik zie wel een verschil tussen die twee maar dat is een kwestie van afspraak.
In een 'Dharma Talk' of (als het specifiek Theravada betreft, de Pali-vorm 'Dhamma Talk '; hier houd ik me aan de meer bekende term 'Dharma') brengt een leraar een stukje van zijn of haar ideeën van de leer van de Boeddha naar z'n/haar gehoor. Vaak (maar niet altijd) aak als onderdeel van een meditatie-retraite.
Twee mooie en grote verzamelingen van audio Dharma Talks zijn te vinden in http://www.audiodharma.org/ en http://www.dharmaseed.org/talks/
Er zijn er meer, ook in websites van afzonderlijke boeddhistische tradities, van de 'eigen' leraar.
Een Podcast wordt wel gedefinieerd als 'een audiouitzending waarbij het geluidsbestand op aanvraag wordt aangeboden door middel van webfeeds.'
De boeddhistische podcasts die ik ken, zijn bijna altijd opnamen van interviews, één op één, een enkele keer met meer dan één geïnterviewde.
Dit bijna alles Engelstalig. In het Nederlands is er weinig.
De BOS heeft van sommige van haar radio-uitzendingen podcasts gemaakt (een enkele ook zonder voorafgaande radio-uitzending). Meestal gesprekken met 'interessante' mensen, 'human interest' dus. Dharma Talks van de BOS ken ik niet, de BOS heeft sowieso weinig Dharma gebracht in de vijftien jaar van haar bestaan.
Ze hebben wel het een en ander: zie (en beluister) https://soundcloud.com/bosrtv/
Deze zullen na 31 december niet zomaar 'meegenomen' mogen worden. En toch, als de BOS-Radio zichzelf opnieuw wil uitvinden na haar einde als publieke omroep per 31 december van dit jaar, dan zal dat in de vorm van aan te bieden podcasts moeten zijn.
Maar hebben we genoeg interessante en/of deskundige sprekers (onder de vijfenzestig jaar, ik neem de bovengrens van 'niet-oud' vrij ruim)? En hebben we goede deskundige interviewers?
Dit als inleiding op de lijst van podcasts van de website van de 'The Secular Buddhist Association ' : http://secularbuddhism.org/
De term 'seculier' is t.a.v. het boeddhisme - voor zover ik weet - geïntroduceerd door Stephen Batchelor; ter vervanging van z'n eerdere term 'agnostisch'.
De podcasts en artikelen op deze website zijn bepaald niet alleen à la Batchelor, en ook de vaste interviewer Ted Meissner is bepaald geen scherpslijper.
Op http://secularbuddhism.org/category/podcasts/ zijn inmiddels 220 podcasts te vinden en beluisteren. Echt met de crème de la crème van het Engels sprekende boeddhisme (overwegend Amerikanen maar men is behoorlijk 'global')
Hieronder de omschrijving van de podcasts van de laatste twee jaar.
De uitzendingen zijn te beluisteren door hier op de titel te klikken; of als dat niet werkt: te scrollen op http://secularbuddhism.org/category/podcasts/
Er is overigens een tweede grote verzameling van overwegend Amerikaanse podcasts: http://www.buddhistgeeks.com/category/podcast/
van de bekende 'Buddhist geek' Vincent Horn. Zij zitten al op nummer 354.
Er is een duidelijk cultuurverschil tussen de twee, ik ben iets meer van het strenge secular buddhism, maar anderen (van Bodhitv bijvoorbeeld) lijken de 'Geeks' meer te waarderen.
===================================================================
Episode 220 :: Massimo Pigliucci :: Secular Buddhism and Neo Stoicism
Massimo Pigliucci Science philosopher Massimo Pigliucci joins us to speak about his experiences with stoicism, and we discuss some similarities with secular Buddhism. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice […]
Alexander Wynne Alexander Wynne joins us to speak about how we may creatively engage with tradition. Just today the latest issue of Buddhadharma arrived in my mailbox, with a cover story about the mindfulness movement. The piece was introduced by my friend Jenny Wilks, who like many of us lives in the two overlapping but […]
David McRaney David McRaney joins us to speak about delusion from his blog and book, You Are Not So Smart: Why You Have Too Many Friends on Facebook, Why Your Memory Is Mostly Fiction, and 46 Other Ways You’re Deluding Yourself. How do we know, what we know? Think about it. How many times have […]
Author Greta Christina joins us to speak about her new minibook, Comforting Thoughts About Death That Have Nothing To Do With God. Given enough time, the survival rate of life is exactly zero. There are no exceptions; at some point, we will all die. Different religions, including Buddhism, have different assertions about what […]
James Kempf joins us in our second Unplugged episode to talk about the problems he encountered in the practice, and wrote about in his book, Silicon Valley Monk: From Metaphysics to Reality on the Buddhist Path. How many of you have been on a retreat, and noticed that someone had significant emotional or […]
Keith Nielsen Keith Nielsen joins us to speak about secular Buddhism in Houston, Texas. Secular Buddhism continues to grow and flourish, distinguishing itself from traditional forms with its focus on this world, while honoring the core values and practices of Buddhist thought. New groups continue to sprout as the notion of secular, while being Buddhist, […]
Yeshe Rabgye Yeshe Rabgye returns to speak with us about his new book, Life’s Meandering Path: A Secular Approach to Gautama Buddha’s Guide to Living. It’s interesting, as we look at the ancient Buddhist texts, how much of them have clear and present meaning to us in contemporary society. It’s what many of us like […]
Professor Erik Braun joins us to speak about The Birth of Insight: Meditation, Modern Buddhism, and the Burmese Monk Ledi Sayadaw. Insight meditation is arguably one of the most common practices in contemporary Buddhism. But, where did this modern version come from, what are the roots of what we see in the West? […]
Winton Higgins Our returning guest, Winton Higgins, speaks with us about some key challenges facing secular Buddhists in contemporary society. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, and […]
Derek Beres joins us to speak about his book, The Warrior’s Path: Living Yoga’s Ten Codes. Buddhism is not the only tradition that involves being in the present, in full awareness, and making more skillful decisions. It’s also not the only tradition undergoing growing pains as it encounters modernity, particularly Western culture, and […]
Professor Jeff Wilson joins us to speak about his book, Mindful America: The Mutual Transformation of Buddhist Meditation and American Culture. Chances are if you listen to this podcast, you’ve got an inkling of the relationship between traditional Buddhism, secular Buddhism, and the contemporary mindfulness movement. However you think or feel about this […]
Justin Merritt Justin Merritt joins us to speak about his blog and podcast, Simple Suttas. There are plenty of dhamma talk podcasts out in the world, and that’s great, it gives a wide set of options of teachers one can listen to about the Buddha sasana. But there aren’t a lot of podcast that focus […]
Gil Fronsdal Gil Fronsdal joins us to speak about his upcoming book, a translation of the Pali Atthakavagga, The Book of Eights. Not all the books in the Pali canon are easy to find in English, let along translations that resonate with contemporary sensibilities. The books of the Sutta Nipata are some of the earliest […]
Author Alex Soojung-Kim Pang joins us to speak about his book The Distraction Addiction: Getting the Information You Need and the Communication You Want, Without Enraging Your Family, Annoying Your Colleagues, and Destroying Your Soul. Do you ever get distracted? If you’re like me and practically everyone else on the planet, of […]
Andrew Holecek joins us to speak about contemplative practice in the digital age. As meditators, we often see our mobile devices and technological advances as distractions. And certainly, they can be. They’re designed, after all, not just to serve a function, but to keep the attention of the customer. What are some ways […]
Katherine MacLean Researcher and practitioner Katherine MacLean joins us in our first Unplugged episode. One thing that often gets missed in the ongoing criticisms of scientific research being doing around meditation, is that the researchers are people. They are dedicated professionals, and passionate practitioners who nonetheless manage to maintain a boundary between their personal care […]
Bob Stahl Buddhist and teacher of Mindfulness Based Stress Reduction teachers, Bob Stahl, joins us to speak about the alignment between Buddhism, and contemporary mindfulness. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: […]
Meditation teacher and author Jason Siff joins us again to speak about some of his reflections on Secular Buddhism. If there’s one thing we’ve tried to avoid doing in the Secular Buddhist Association, it’s to define the dogma of Secular Buddhism, with capital letters. We’ve intentionally kept our guiding principles at a very […]
Film maker Gary McDonald joins us to speak about his movie, The Fourth Noble Truth. We’re seeing more Buddhism in film these days. Many are documentaries, there are two of which in various stages of production that we’ve spoken about on this podcast alone. But few expressly Buddhist fiction films targeted to a […]
Linda Blanchard joins us to speak about her new book Dependent Arising In Context. Dependent arising, or co-origination, is one of the more complex concepts in Buddhism, probably because it encompasses so many things and how they relate. Some take this chain of events as literal truths, irrevocably and unquestioningly about a literal […]
Stephen Batchelor joins us once again to speak about the growing acceptance of a secular approach to Buddhism. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, and […]
Karen Maezen Miller joins us to speak about her new book, Paradise in Plain Sight: Lessons from a Zen Garden. The surface of every moment contains the infinite depths of zen. We see this in practice with the tea ceremony, we capture it with haiku, with the music of the shakuhachi flute […]
Gary Weber joins us to speak about Happiness Beyond Thought: A Practical Guide to Awakening. Awakening. It’s one of the top three bugaboos traditional Buddhism has when trying to find resonance with a contemporary, often Western meditator. But as is often the case, what we mean may open doors to Buddhism where only […]
Jacob Hess joins us to speak about applying a Buddhist originated mindfulness practice, with a Mormon community. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, and appears […]
Ramsey Margolis joins us once more to speak about his exploration of what it’s like to give up just one thing each month, for a year. A big part of Buddhism is the concept of letting go, and we often use that in the context of our mental formations. But it’s not just […]
Jay Michaelson Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, and appears every other week, alternating with The Secular Buddhist. You’ll find many of the same guests you’ve enjoyed […]
Author Charlie Fisher joins us to speak about his new book, Meditation in the Wild: Buddhism’s Origin in the Heart of Nature. Contemporary practice may tend to be a bit… urban. We’re crowded, most of us are in cities, and the concept of being a forest monastic is fairly distant from our experience. […]
Ken McLeod joins us to speak about Reflections on Silver River: Tokme Zongpo’s Thirty-Seven Practices of a Bodhisattva. One of the difficulties we have in our modern, information age is … information, of the overload kind. There’s so much to read coming out every day, it can be difficult for us to contemplate […]
Matt Lowry joins us to speak about how our communities, particularly our secular and skeptical ones, are evolving with the rapidity of puncuated equilibrium. Our groups are evolving. But with evolution, which involves change and difference, we need to be open that it may not all be bad. Diversity, we continually say here […]
Dr. Rick Hanson returns to speak with us about his new book, Hardwiring Happiness: The New Brain Science of Contentment, Calm, and Confidence. Our practice is a tricky one. It goes against the stream, it takes effort, and sometimes that effort isn’t itself really clear. Are we trying to get somewhere, make […]
Jay Michaelson joins us to speak about his new book, Evolving Dharma: Meditation, Buddhism, and the Next Generation of Enlightenment. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and […]
Teacher Kenneth Folk joins us to speak about how we might approach enlightenment from a contemporary standpoint. One of the frequent topics of discussion on the Secular Buddhist Association forums is that of enlightenment. After all, don’t secular Buddhists simply dismiss enlightenment as a fantasy? Of course, opinions vary within our community, and […]
Adam Eurich returns to speak with us about the progress of his documentary film exploring American Buddhism, Seeking Heartwood. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, […]
Candace Gorham joins us to speak about her new book, The Ebony Exodus Project: Why Some Black Women Are Walking out on Religion — and Others Should Too. There’s something I’m concerned about in our contemporary Western sanghas, and that’s a lack of diversity, particularly ethnic diversity. Why is that? Isn’t the practice […]
Sir Lloyd Geering joins us to speak about trailblazing the secular path with secular Christianity in 1967. Hi, everyone. Before we get started with today’s episode, I want to remind the listeners that we’ve started a new podcast which may also interest you. It’s called Present Moment: Mindfulness Practice and Science, and […]
Sarah Barker joins us again, this time with her husband the intrepid Bruce Barker, to speak about their latest project about secularism in Los Angeles, You Are Here TV. Secularism is still in its infancy here in the U.S., at least as far as mainstream culture is concerned with using that name. Of course we’re […]
Terry Bean Terry Bean joins us to speak about Little Rock Secular Buddhists, an in-person group in the heart of Arkansas. The term “Secular Buddhism” was virtually unknown a few years ago. But things are changing, as those of us who do identify as Buddhist, but not quite in the traditional sense, find one another. […]
Today we speak with Toni Bernhard about her new book How to Wake Up: A Buddhist-Inspired Guide to Navigating Joy and Sorrow. Life is made of a wide variety of experiences. Some encourage and inspire, energize and lighten us, while we may find other experiences discouraging, or depressing. Our practice is getting to […]
Sweeping Zen founder Adam Tebbe joins us to speak about his new documentary film project, “Zen in America”. The Zen tradition has been in the United States for quite a while now on the scale of… well, Buddhism in America, at least, and as such has well established roots. Founders have recognized dharma […]
Myoan Grace Schireson joins us to speak about the distinguishing characteristics of providing guidance in meditation, and how to avoid becoming a student’s therapist. One of the many challenges a meditation teacher can face, is that sometimes our role as teachers becomes tangled with providing therapy. It’s a very common occurrence, but […]
Sarah Barker, Amy Boyle, and Ian Dodd join us to speak about bringing a secular Sunday Assembly to the City of Angels. Why do we congregate? Why is it we seem to have this human interest to come together in groups? It’s more than just loneliness, of course. There’s an affirmation of belonging, of identity, […]
Meditation teacher and author Jason Siff returns to speak with us about teaching meditation. Many of us have an ongoing meditation practice, but a few have taken on the challenge of teaching. What does that mean, and how might it impact your own practice as you find yourself in a role with different […]
David Loy and Ron Purser join us to discuss some Buddhist responses to popular mindfulness programs. What does mindfulness mean to you? Is it a one-eighth slice of a delicious dhamma pie, or is it the full understanding and practice of panna, sila, and samatha? However we may feel about it, mindfulness is becoming mainstream […]
Matthew Bortolin Author and Zen Buddhist – Matthew Bortolin joins us to speak about his book, The Dharma of Star Wars. It’s safe to say that many of us live a very rich fantasy life. It may be personal ruminations, book, or movies. We identify with some characters, we admire other characters, or have an aversion […]
Shinzen Young, Vince Horn, and Mark Knickelbine join us to speak about the opportunities and challenges of creating Buddhist virtual community with digital technology. As Buddhism takes root in the relatively new soil of the Western mind and culture, like other traditions it is encountering modernity. If that wasn’t difficult enough, digital technology opens new […]
Gary Gach Gary Gach speaks with us today about sila, the pro-social behaviors of Buddhism — Right Speech, Right Action, Right Livelihood. Recent events around radical, violent activities from Buddhist monastics in Myanmar have stirred some controversy about the validity of Buddhist practice. It seems that Buddhism isn’t really what it’s all cracked up to […]
Bernat Font Bernat Font joins us to speak about the new Spanish language secular Buddhism website, Budismo Secular. Hi, everyone. This podcast started several years ago at the encouragement of someone dear to me, who lives in Mexico. She suggested several very good ideas about topics and themes, and eventually The Secular Buddhist began. Since […]
Brad Warner Brad Warner joins us to speak about his new book just released this week, There Is No God And He Is Always With You. What do you think of when you hear the word “God”, with a capital G? If you’re from a Judeo-Christian background, particular images and ideas might come to mind. […]
Dinty Moore Author and teacher – Dinty Moore speaks with us about his new book, The Mindful Writer: Noble Truths of the Writing Life. Our practice can manifest in many ways, really in everything we do. But that is a decision, a choice we have, and sometimes we don’t take it, instead continuing on automatic pilot. […]
Zen teacher and artist Anita Feng joins us to speak about raku pottery in contemporary Buddhist art. Early Buddhist art was missing one particular figure: Buddha. That changed over time, as Buddhism reached new shores and cultures, as the teaching itself has found new forms of expression. We see a growth of artistic […]
Danny Ford joins us to speak about how his own mindfulness practice has helped guide his therapy practice. Buddhism teaches one thing: suffering and the extinguishing of it. Contemporary mental health professionals encounter the suffering of their patients on a daily basis, and just as we see in the Dhammapada, many of the […]
Bernd Kaponig and Cristina Pecchia, two of the four founders of the new German language Secular Buddhism website, join us to speak about their work with communicating Secular Buddhism to the German speaking world. As the concepts and practices of secular Buddhism become more widely known, both for what they are and as […]
Jennifer Niedzielski joins us to talk about her work and joys with Mindful Moms Network. Hi, everyone, and happy Mothers’ Day. We’re going to talk about mindfulness and how it relates to motherhood, one of the most challenging, stressful, meaningful, and rewarding efforts anyone can do. For all the mothers out there who […]
Bhikkhu Sujato joins us to speak about the ordination of women in the Theravada tradition, and his work with canonical veracity in The Authenticity Project. How do we know for sure what Gotama said? We probably can’t, and we can further muddy the waters with unsupportable assertions about the perfection of the Pali […]
Author and teacher David Webster joins us to speak about his book, Dispirited: How Contemporary Spirituality Makes Us Stupid, Selfish and Unhappy. What happens when we have the ability to pick and choose components from various religious traditions, and try to integrate them into our practice? This cafeteria spirituality as it’s sometimes called, […]
Leigh Brasington joins us to speak about what the Pali canon suttas have to say about practicing the jhanas. In traditional Theravadin Buddhism, there’s this thing called the Eightfold Path. It is the process by which we abandon the fetters, those pesky things that lead us to regular encounters with dissatisfaction in life. […]
donderdag 12 maart 2015
De Boeddhistische Omroep bereidt zich voor op toekomst na haar verdwijnen; en ex-jongerensite Bodhitv doet mee. Een informatieverschaffende enquete over voortbestaan van BOS - Kan dat wel?
Update 21 april
De hieronder genoemde pagina van de BOS-website meldt nu:
"Het formulier 'Help de BOS bij het ontwikkelen van een enquete.' accepteert niet langer reacties.
Probeer contact op te nemen met de eigenaar van het formulier als u vermoedt dat dit een fout is."
Wanneer de enquete precies is verwijderd, kan ik niet vinden; maar ik mis de oproep al een paar weken. De tekst van deze mededeling is ook verder onbegrijpelijk: de enquete was toch ontwikkeld?
Ook over de resultaten (hoeveel reacties, hoeveel procent daarvan is bereid maandelijks te betalen?) is niets te vinden.
Mijn interpretatie: de enquete is mislukt, of verboden.
Update 15 maart
Volgens het 'BoeddhistischDagblad ' hebben de BUN en het Commissariaat hun lang lopende conflict over de financiering van een onderzoek door de BOS naar het aantal boeddhisten in Nederland afgesloten. De BUN betaald € 25.000, de helft van het oorspronkelijke vereiste bedrag, plus de boete van € 2.500.
In een reactie op dit artikel meldt een lid van de BUN dat z.i. dit bedrag niet betaald is door de BUN maar uit 'uit een spaarpotje voor dit doel van de Vrienden van de BOS'. Als dat zo is, moet ik ook daarover de vraag stellen: mag dat? Van het Commissariaat en van de donateurs?
Update 18 maart Inmiddels:
* staat de enquête ook op de website van de BOS :
* blijkt het bericht in het BD gewoon de door het Commissariaat (mede namens de BUN)
gepubliceerde verklaring te zijn (de website van de BUN lijkt wel dood)
* zijn vragen over e.e.a. gesteld aan het Commissariaat voor de Media
========================================================================
Sinds begin maart biedt de BOS ons de mogelijkheid, een enquête in te vullen:
Wil jij ook graag dat de BOS na 2015 programma's blijft maken?
Help ons en vul de enquête in!
De uitnodiging daartoe is overigens alleen te vinden op een Twitter-bericht van 5 maart: https://twitter.com/bosrtv/status/573448249627004928 (en een retweet door Bodhitv). Niet op de website van de BOS. Misschien uit vrees dat het Commissariaat voor de Media het zou lezen?
Want 'blijven maken ' is meteen al een problematische term: kan de huidige Stichting BOS, die tot eind 2015 radio- en televisieprogramma's mag maken als publieke omroep, op basis van een erkenning van de BUN, überhaupt voortbestaan na 1-1-2016? Staat de Mediawet dat toe?
Of gaat het straks om een opwaardering van de Stichting Vrienden van de BOS, een aparte stichting (hoewel de geldstromen tussen de twee stichtingen onduidelijk zijn), die nu al een jaar meer donateurs probeert te werven, en straks de nieuwe digitale omroep gaat worden?
Ik ben benieuwd hoe dat eventueel gaat, het ontvlechten van deze twee stichtingen
Eén van de laatste vragen die in de enquête worden gesteld, staat hieronder. Een nieuwsfeit!
Daarmee maakt de BOS haar beleidsintenties duidelijk: vanaf 2016 via een online platform films en documentaires (andere smaken aan televisieprogramma's heeft de BOS al jaren niet: geen actualiteiten, geen Dharma-talks, etc.) te verspreiden. Niet publiek, tegen betaling, dus commercieel.
Het is begrijpelijk dat directie, bestuur en (langzamerhand nog maar weinige) medewerkers van de BOS met de situatie na 2015 bezig zijn. De BOS heeft de afgelopen jaren de aansluiting gemist door zich niet te (kunnen) verbinden met een ledenomroep die wel blijft bestaan zoals bv HUMAN en IKON wel hebben gedaan.
Opvallend is dat in de enquête en verdere uitspraken van de BOS uitsluitend over de televisie-tak gaat. Voor de BOS-Radio is kennelijk in dit nieuwe BOS-bestel geen plaats, tenminste: daarover is nergens een uitspraak van de BOS te vinden. Het soort programma's van de BOS-Radio is de laatste twee jaar sterk veranderd: het zijn nog maar uitsluitend gesprekken met 'interessante' Nederlanders, met steeds minder aanrakingspunten met het boeddhisme (het gesprek met Tjitske Jansen op 11 maart is een positieve uitzondering daarop). Er zijn nog maar weinig dinsdagavonden dat ik Radio 5 opzoek, terwijl ik vroeger een trouw luisteraar was en (ook in deze blog) het verschil tussen de radio-tak met veel Dharma en een Dharma-arme televisie-tak benadrukte.
Bij de website van Bodhitv ligt het iets anders.
Begin februari maakte de redactie van Bodhitv bekend dat de koers gewijzigd is omdat de BOS dit jaar mind geld krijgt: "Met de resterende middelen zal Bodhitv in 2015 dan ook een platform bieden aan verdiepende content bij de tv-uitzendingen van de BOS. Denk aan 'making of' video's met de regisseurs of hoofdpersonen van documentaires en interviews met boeddhistische leraren die uitleg geven bij bepaalde thema's uit het boeddhisme. Daarnaast kun je de columns blijven lezen van Bodhitv's vertrouwde redacteuren ... " Hoewel de hoofdredacteur dat in een mail aan mij ontkent, vind ik toch dat hiermee Bodhitv zich ondergeschikt maakt aan de televisietak van de BOS; en ook minder of niet op jongeren gericht zal zijn.
De documentaire 'Boeddhisme en de toekomst - Kan technologie helpen op het pad naar verlichting? ' van 1 maart is het eerste en enige voorbeeld van dit aansluiten van Bodhitv op een televisieprogramma. Het ging over de toepassing van informatietechnologie op het verspreiden en beoefenen van het boeddhisme. Een deel van de docu ging over psychedelica, paddo's bijvoorbeeld: iets dat niets met informatietechnologie te maken heeft, hoogstens ook het gevoel geeft tot de voorhoede te behoren (en in strijd met de vijfde van de leefregels is).
Van de begeleidende (vier) artikelen van Bodhitv tussen 11 en 23 februari vond ik die over de 'global sangha' nog het meest interessant. D.m.v. streaming t.v. tegelijk wereldwijd een dhammatalk en quided meditation volgen; ik heb er twee zondagavonden aan meegedaan: aardig, technologisch niet schokkend en het 'tegelijk' zit alleen tussen de oren. Kortom: zeer nuttig maar toch ook meer van hetzelfde, met een snufje interactiviteit.
Daarna al weer een paar weken niets meer, geen andere interviews of columns, ook niet die van die leuke schrijvers uit 2014.
Het is wel jammer dat de redactie van Bodhitv zich zo sterk richting de BOS-Televisie heeft bewogen en kennelijk haar toekomst in handen legt van die van de televisie-tak.
Ik denk dat de website van Bodhitv zelfstandig veel meer kans heeft om na 31 dec 2015 een levensvatbare doorstart te maken dan (aan de hand van) de BOS-Televisie.
Want al met behulp van kleine donaties - en het nodige vrijwilligerswerk - kan een website draaiend gehouden worden. Het kan nog altijd, als het met dat televisieprogramma's blijven maken niets wordt.
Oja, ik heb de enquête ingevuld, heb een paar keer 'Dharma' als mogelijk thema aan de rijtjes (waar niets boeddhistisch bij stond) toegevoegd. En heb de vraag of ik bereid ben euro's per maand te betalen voor een online platform voor een herrijzende BOS met NEE beantwoord.
Maar ik heb het makkelijk: ik denk dat deze vorm van doorgaan na 2015 om wettelijke redenen niet mag en om financiële redenen niet kan. Met name niet omdat m.i. de nieuwe niet-publieke BOS dan niet de oude door de publieke BOS gemaakte programma's mag gebruiken in hun on-demand aanbod; en het de nodige tijd duurt voor er na 1 januari 2016 nieuwe content gemaakt is.
De hieronder genoemde pagina van de BOS-website meldt nu:
"Het formulier 'Help de BOS bij het ontwikkelen van een enquete.' accepteert niet langer reacties.
Probeer contact op te nemen met de eigenaar van het formulier als u vermoedt dat dit een fout is."
Wanneer de enquete precies is verwijderd, kan ik niet vinden; maar ik mis de oproep al een paar weken. De tekst van deze mededeling is ook verder onbegrijpelijk: de enquete was toch ontwikkeld?
Ook over de resultaten (hoeveel reacties, hoeveel procent daarvan is bereid maandelijks te betalen?) is niets te vinden.
Mijn interpretatie: de enquete is mislukt, of verboden.
Update 15 maart
Volgens het 'BoeddhistischDagblad ' hebben de BUN en het Commissariaat hun lang lopende conflict over de financiering van een onderzoek door de BOS naar het aantal boeddhisten in Nederland afgesloten. De BUN betaald € 25.000, de helft van het oorspronkelijke vereiste bedrag, plus de boete van € 2.500.
In een reactie op dit artikel meldt een lid van de BUN dat z.i. dit bedrag niet betaald is door de BUN maar uit 'uit een spaarpotje voor dit doel van de Vrienden van de BOS'. Als dat zo is, moet ik ook daarover de vraag stellen: mag dat? Van het Commissariaat en van de donateurs?
Update 18 maart Inmiddels:
* staat de enquête ook op de website van de BOS :
* blijkt het bericht in het BD gewoon de door het Commissariaat (mede namens de BUN)
gepubliceerde verklaring te zijn (de website van de BUN lijkt wel dood)
* zijn vragen over e.e.a. gesteld aan het Commissariaat voor de Media
========================================================================
Sinds begin maart biedt de BOS ons de mogelijkheid, een enquête in te vullen:
Wil jij ook graag dat de BOS na 2015 programma's blijft maken?
Help ons en vul de enquête in!
De uitnodiging daartoe is overigens alleen te vinden op een Twitter-bericht van 5 maart: https://twitter.com/bosrtv/status/573448249627004928 (en een retweet door Bodhitv). Niet op de website van de BOS. Misschien uit vrees dat het Commissariaat voor de Media het zou lezen?
Want 'blijven maken ' is meteen al een problematische term: kan de huidige Stichting BOS, die tot eind 2015 radio- en televisieprogramma's mag maken als publieke omroep, op basis van een erkenning van de BUN, überhaupt voortbestaan na 1-1-2016? Staat de Mediawet dat toe?
Of gaat het straks om een opwaardering van de Stichting Vrienden van de BOS, een aparte stichting (hoewel de geldstromen tussen de twee stichtingen onduidelijk zijn), die nu al een jaar meer donateurs probeert te werven, en straks de nieuwe digitale omroep gaat worden?
Ik ben benieuwd hoe dat eventueel gaat, het ontvlechten van deze twee stichtingen
Eén van de laatste vragen die in de enquête worden gesteld, staat hieronder. Een nieuwsfeit!
Daarmee maakt de BOS haar beleidsintenties duidelijk: vanaf 2016 via een online platform films en documentaires (andere smaken aan televisieprogramma's heeft de BOS al jaren niet: geen actualiteiten, geen Dharma-talks, etc.) te verspreiden. Niet publiek, tegen betaling, dus commercieel.
Het is begrijpelijk dat directie, bestuur en (langzamerhand nog maar weinige) medewerkers van de BOS met de situatie na 2015 bezig zijn. De BOS heeft de afgelopen jaren de aansluiting gemist door zich niet te (kunnen) verbinden met een ledenomroep die wel blijft bestaan zoals bv HUMAN en IKON wel hebben gedaan.
Opvallend is dat in de enquête en verdere uitspraken van de BOS uitsluitend over de televisie-tak gaat. Voor de BOS-Radio is kennelijk in dit nieuwe BOS-bestel geen plaats, tenminste: daarover is nergens een uitspraak van de BOS te vinden. Het soort programma's van de BOS-Radio is de laatste twee jaar sterk veranderd: het zijn nog maar uitsluitend gesprekken met 'interessante' Nederlanders, met steeds minder aanrakingspunten met het boeddhisme (het gesprek met Tjitske Jansen op 11 maart is een positieve uitzondering daarop). Er zijn nog maar weinig dinsdagavonden dat ik Radio 5 opzoek, terwijl ik vroeger een trouw luisteraar was en (ook in deze blog) het verschil tussen de radio-tak met veel Dharma en een Dharma-arme televisie-tak benadrukte.
Bij de website van Bodhitv ligt het iets anders.
Begin februari maakte de redactie van Bodhitv bekend dat de koers gewijzigd is omdat de BOS dit jaar mind geld krijgt: "Met de resterende middelen zal Bodhitv in 2015 dan ook een platform bieden aan verdiepende content bij de tv-uitzendingen van de BOS. Denk aan 'making of' video's met de regisseurs of hoofdpersonen van documentaires en interviews met boeddhistische leraren die uitleg geven bij bepaalde thema's uit het boeddhisme. Daarnaast kun je de columns blijven lezen van Bodhitv's vertrouwde redacteuren ... " Hoewel de hoofdredacteur dat in een mail aan mij ontkent, vind ik toch dat hiermee Bodhitv zich ondergeschikt maakt aan de televisietak van de BOS; en ook minder of niet op jongeren gericht zal zijn.
De documentaire 'Boeddhisme en de toekomst - Kan technologie helpen op het pad naar verlichting? ' van 1 maart is het eerste en enige voorbeeld van dit aansluiten van Bodhitv op een televisieprogramma. Het ging over de toepassing van informatietechnologie op het verspreiden en beoefenen van het boeddhisme. Een deel van de docu ging over psychedelica, paddo's bijvoorbeeld: iets dat niets met informatietechnologie te maken heeft, hoogstens ook het gevoel geeft tot de voorhoede te behoren (en in strijd met de vijfde van de leefregels is).
Van de begeleidende (vier) artikelen van Bodhitv tussen 11 en 23 februari vond ik die over de 'global sangha' nog het meest interessant. D.m.v. streaming t.v. tegelijk wereldwijd een dhammatalk en quided meditation volgen; ik heb er twee zondagavonden aan meegedaan: aardig, technologisch niet schokkend en het 'tegelijk' zit alleen tussen de oren. Kortom: zeer nuttig maar toch ook meer van hetzelfde, met een snufje interactiviteit.
Daarna al weer een paar weken niets meer, geen andere interviews of columns, ook niet die van die leuke schrijvers uit 2014.
Het is wel jammer dat de redactie van Bodhitv zich zo sterk richting de BOS-Televisie heeft bewogen en kennelijk haar toekomst in handen legt van die van de televisie-tak.
Ik denk dat de website van Bodhitv zelfstandig veel meer kans heeft om na 31 dec 2015 een levensvatbare doorstart te maken dan (aan de hand van) de BOS-Televisie.
Want al met behulp van kleine donaties - en het nodige vrijwilligerswerk - kan een website draaiend gehouden worden. Het kan nog altijd, als het met dat televisieprogramma's blijven maken niets wordt.
Oja, ik heb de enquête ingevuld, heb een paar keer 'Dharma' als mogelijk thema aan de rijtjes (waar niets boeddhistisch bij stond) toegevoegd. En heb de vraag of ik bereid ben euro's per maand te betalen voor een online platform voor een herrijzende BOS met NEE beantwoord.
Maar ik heb het makkelijk: ik denk dat deze vorm van doorgaan na 2015 om wettelijke redenen niet mag en om financiële redenen niet kan. Met name niet omdat m.i. de nieuwe niet-publieke BOS dan niet de oude door de publieke BOS gemaakte programma's mag gebruiken in hun on-demand aanbod; en het de nodige tijd duurt voor er na 1 januari 2016 nieuwe content gemaakt is.
zondag 8 maart 2015
Mindful America, en waarschijnlijk ook Nederland, of ik het leuk vind of niet – Bespreking van een recent verschenen boek over wat meer dan alleen maar een techniek is in de Amerikaanse (spirituele) cultuur
Ten opzichte van de seculiere mindfulness heb ik steeds een ambivalente houding gehad. Enerzijds vond ik het een soort 'diefstal van de Dharma' (en hier speciaal de vipassana-meditatie als onderdeel van het boeddhistische pad) voor een wereldlijk doel; anderzijds zag ik wel het positieve effect er van op mensen die bv een achtweekse cursus hebben gevolgd. Zie vroegere blogs van me, hier en hier
Al weer drie jaar geleden, daarna heb ik me er niet zo gericht mee bezig gehouden.
Eerlijk gezegd dacht (en hoopte) ik ook een beetje dat 'mindfulness' als hype al weer over haar hoogtepunt heen was, en opgevolgd is (bv in het programma van Frits Koster in Nederland) door 'heartfulness', de seculiere methode gebaseerd op de eerste twee van de Brahmavihara's: liefdevolle vriendelijkheid en compassie.
Wellicht moet ik m'n oordeel wat wijzigen, of althans milder maken, na het lezen van een nieuw boek.
Verleden jaar verscheen bij de OUP van Jef Wilson het boek 'Mindful America: The Mutual Transformation of Buddhist Meditation and American Culture '
Om eerlijk te zijn, ik heb het nog niet gelezen, alleen een uitgebreide en overwegend positieve review er van door de bekende boeddholoog Franz A. Metcalf in H-Net Reviews.
Zie deze link of als pdf
Maar ik wil niet met het rustig gelezen hebben van dit bijna 300 pagina's bevattende boek wachten, voor ik in deze blog er aandach aan wil besteden.
Daarom hier een vertaalde selectie uit de bespreking door Metcalf, d.w.z. hier en daar licht geparafraseerd en hier en daar een paar alinea's (m.n. citaten van Wilson) onvertaald latend.
" In 'Mindful America' neemt Wilson ons echt mee op een rondleiding door de mindfulness-beweging in Amerika. We kunnen dit verwachten in een onderzoek van een nieuw veld, maar wat me het meest stimuleerde was toen ik merkte dat Wilson meer dan dit heeft gedaan. In deze review zal ik onevenredige aandacht te besteden aan 'the books beyond' vooral het nawoord.
Direct al in de inleiding zet Wilson zet het Amerikaanse binnenhalen en de aanpassing van mindfulness in context: 'An important guiding thesis for 'Mindful America' is that this is actually how Buddhism moves into new cultures and becomes domesticated: in each case, members of the new culture take from Buddhism what they believe will relieve their culture-specific distresses and concerns, in the process spawning new Buddhisms (sometimes, crypto-Buddhisms) that better fit their needs (p. 3) '.
Wilson behandelt de geschiedenis van het Boeddhisme als een geschiedenis van aanpassing en verandering in reactie op wereldlijke behoeften.
De structuur van het boek is gebaseerd op deze visie, omdat in elk hoofdstuk wordt ingegaan op een aspect van het proces van aanpassing van mindfulness (en van het Boeddhisme).
Een verdere commentaar op de inleiding: Wilson zegt onomwonden: 'At no point in this book do I address or attempt to tackle the issue of whether mindfulness actually works–that is to say whether it delivers any of the benefits suggested herein by my subjects, from nirvana to weight loss. I have no idea whether it works, and it is not a question I am interested in answering (pp. 10-11) '.
Hoewel ik sympathiseer met Wilson's wens om de misschien onbeantwoordbare vraag van de werkzaamheid van mindfulness te omzeilen, zet ik vraagtekens bij zijn desinteresse erin. Hij schrijft dat hij ontelbare uren mindfulness heeft beoefend, maar beweert niet over een persoonlijke mindfulness-praktijk te beschikken, net zo min als die uren die hij aan onnoemelijke aantallen christelijke gebeden heeft besteed een rol hebben gespeeld in ander onderzoek van hem': 'for my purposes here, it simply doesn't matter whether mindfulness works (p. 11)'. Ik geloof niet dat een belijdend boeddhist kan beweren dat deze acties parallel zijn of dat de vragen van de werkzaamheid van mindfulness niet belangrijk voor hem is. Hier zit, in mijn ogen, is een façade van objectiviteit, een façade die endemisch is in religieuze studies en een objectiviteit die, zo beweer ik, niet bestaat en niet kan bestaan.
Hoofdstuk 1, 'Mediating Mindfulness ', onderzoekt de middelen en vormen waarin mindfulness naar Amerika is gekomen. Uiteraard, dit is het meest historisch georiënteerd hoofdstuk, het verplaatsen van de vertaling van Sati om mindfulness in premoderne boeddhistische culturen naar twintigste eeuwse vormen. Het richt zich vooral op de Insight Meditation Society, Thich Nhat Hanh, en Jon Kabat-Zinn, de meest vooraanstaande pioniers van de Amerikaanse mindfulness (afgezien van mogelijke allochtone vormen). Het hoofdstuk brengt ons op de hoogte van de expansie van de mindfulness in door niet-monniken geleide vormen, voorbij zelfs door lekenboeddhisten geleide vormen, in de zelfhulp beweging en journalistieke reportage.
Hoofdstuk 2, 'Mystifying Mindfulness ', begint met Wilson's onderzoek van Amerika's consumptie van mindfulness. De titel is eigenlijk het antwoord op de vraag uit de subtitel:
'How Is Mindfulness Made Available for Appropriation? '
'Americans alter, diminish, obscure, eliminate, or simply ignore the historic connection between Buddhism and mindfulness (p. 44) '.
Kosmologie wordt metafoor, de monastieke context wordt verwijderd, en Aziaten worden vervangen door blanken. In de negentiende en vroege twintigste eeuw wordt mindfulness gebruikt om het boeddhisme te verkopen. In de late twintigste eeuw is het boeddhisme van mindfulness verwijderd om mindfulness te verkopen. In het begin eenentwintigste eeuw is 'opmerkzaamheid zo aantrekkelijk en gedenatureerd dat het kan worden gebruikt om andere producten te verkopen (blz. 73)'.
Hoofdstuk 3, 'Medicalising Mindfulness ', 'continues the theme of mystification of Buddhist mindfulness … by examining a very specific type of mystification and reapplication: the recontextualization of mindfulness as a psychological technique (p. 76) ' . Hier ligt de focus op het werk van Kabat-Zinn. …
Kabat-Zinn en de mindfulness-beweging in het algemeen houden er aan vast dat het boeddhisme fundamenteel de Dharma is, en dat de Dharma fundamenteel mindfulness is; dat mindfulness fundamenteel universeel is , en dat het dus een upaya is om mindfulness brengen aan de massa door welke middelen dan ook als ze maar werken. Maar tegelijkertijd is dit programma zo succesvol, dat het het Boeddhisme naar eigen beeld heeft herschapen. Is Wilson nu wel of niet kritisch over deze modificatie? Dit is een van de momenten van verwarring waar ik [Metcalf dus] van sprak.
Van de zes hoofdstukken richt hoofdstuk 4, 'Mainstreaming Mindfulness ', zich het duidelijkst op wereldse voordelen. Belangrijk is dat Wilson hier niet denigrerend over doet. Integendeel, ziet hij een fascinerende ommekeer in dit proces van mainstreaming: 'In the American context, this means that mindfulness – historically associated with the transcendent, renouncing side of Buddhism, as well as in a more minor way with attainment of monastically-desired superpowers – is assimilated instead to an alternate but equally venerable strand of Buddhist tradition: the quest for practical, worldly benefits by lay Buddhists (p. 109) ' .
Let op twee belangrijke elementen in de observatie van Wilson. Ten eerste, de omkering: mindfulness, oorspronkelijk ingebed in de kloostercontext en en transcenderende kant van het boeddhisme, wordt opnieuw geworteld in haar wereldlijke en praktische kant. Ten tweede is er Wilson's aanvaarding hiervan: hij oordeelt niet het eerstgenoemde aan 'echte' of 'goede' boeddhisme. Elke zijde is gelijk om zijn woord te gebruiken 'eerbiedwaardige'. Hoewel ik lichtjes Wilson's tegenzin heb bekritiseerd om vormen van mindfulness te evalueren, waardeer ik hier een vrucht van zijn positie: een vrijheid van hypostasizing of reïficering van een bepaald geliefd aspect van het boeddhisme als de essentie.
Dus wat zijn de (vermeende) wereldse voordelen van mindfulness? Wilson besteedt aandacht aan haar aspect van een 'geest genezen', om zijn hulp bij de bestrijding van eetverslaving en accepteren van het lichaam....
De mindfulness beweging is niet de onthulling van het oorspronkelijke Boeddhisme, voordat culturele aanwassen het hebben bedorven en vervormd. Veeleer is het gewoon een andere culturele aanpassing aan de wereldse voordelen. 'Thus the immense popularity of mindfulness does not represent, as its proponents sometimes allege, a universal noncultural Buddhism', but 'another creative reinterpretation to meet local needs and anxieties (p. 131) '.
Voor degenen onder ons die zich de zestiger jaren herinneren of die zelf verschijnen in Wilson's bibliografie in een niet-wetenschappelijke vermomming, zal hoofdstuk 5, 'Marketing Mindfulness ', waarschijnlijk een beetje verontrustend zijn. De pijler is de scherpe observatie dat 'the promoters of mindfulness in America … know mindfulness is highly valuable and they know that they cannot actually sell the thing itself. Given this conundrum, peddlers of mindfulness must take two indirect approaches: they must either sell auxiliary products designed to introduce or augment mindfulness, or sell their expertise at teaching mindfulness and delivering the benefits of mindfulness (p. 136)'.
Wilson's zorg is hier, net als elders, niet om het aanbod zelf te evalueren; in plaats daarvan evalueert hij de marketing zelf van de aangeboden producten.
Wilson beschrijft (een beetje te uitgebreid) de uiteenlopende marketing van drie boeken voor vrouwen en citeert voorstellen van Kozo Hattori's om mindfulness (ook) voor mannen interessanter te maken, waaronder het doen van mindfulness in het leger en in gevangenissen.
Na de grondige bespreking van commercialiteit in hoofdstuk 5, bespreekt het laatste hoofdstuk (6) , 'Moralising Mindfulness ', de ethische aspecten, zowel voor individueel gedrag en politieke veranderingen. De sectie 'Amerikaanse boeddhistische klaagzangen', citeert Wilson veel fragmenten, sommige rijkelijk lang.
In de rubriek "Mindfulness, Human Nature, en Values ', krijgt de lezer een glimp van wat volgens mij Wilson's diepgewortelde opvatting is: dat mindfulness is niet verrassend stevig in lijn met de boeddhistische opvattingen en waarden is. Bijvoorbeeld over het werk van Jan Chozen Bays op bewust eten, schrijft Wilson: ' This emphasis on strict self-discipline is partially a trace of the monastic origins of these practices –seemingly, rigorously applied mindfulness during eating and other daily activities develops into a sort of lay, fully secularized neomonasticism in the American context (p. 174) ' .
Wilson merkt nadrukkelijk op dat 'in mindfulness movement writings the present moment becomes both savior and heaven: the vehicle for salvation and salvation itself (p. 174)'. Dit proces kan volgens mindfulness-enthousiastelingen leiden tot het aanbreken van een nieuwe beschaving, getransformeerd door de opmerkzaamheid van individuen en geleidelijk leiden tot fundamentele verandering in alle dimensies van de samenleving. Dit zijn grote claims en ook typisch Amerikaanse.
Na 175 pagina's van beschrijvende aard wordt Wilson analytisch in een tien pagina's lang nawoord (postscript). Hoewel tien pagina's alleen maar diepe analyse vluchtig kunnen aanraken, bevatten ze wel zeer stimulerende hints.
Wilson begint met het aansluiten van mindfulness op drie categorieën in de Amerikaanse religieuze geschiedenis: metafysische religie, spiritualiteit, en liberale religie, krachtig mindfulness aan elk ervan koppelend.
Ten eerste, de Amerikaanse religieuze geschiedenis. Wilson beweert dat mindfulness voldoet aan alle vier kenmerken van metafysische religie... [Dit begrijp ik misschien als ik het boek zelf lees, hier niet, Joop]
Ten tweede beweert Wilson dat de Amerikaanse spiritualiteit, in ieder geval sinds het begin van de negentiende eeuw, meditatie verwelkomt. In eerste instantie als een verbinding met de kosmische; dan als een onderbreking van de moderniteit. Dit leidt tot een opvallende claim:
'The genius of mindfulness is that it takes this trajectory all the way to the end-point…. The goal is no longer detachment but thorough inhabitation of the moment, the better to enliven the activity and spiritualize it. The distance between the spiritual and the everyday, between the religious act and the mundane, has been completely collapsed and erased (p. 192). '
Ik geloof Wilson gelijk heeft en ik wou dat hij ons zijn evaluatie gegeven zou hebben van deze prestatie, omdat ik geloof dat dit baanbrekend is in de geschiedenis van de Amerikaanse religie. Maar nogmaals, hij begint gewoon het gesprek, de evaluatie overlatend aan anderen.
Ten derde, …. Hetzelfde proces lijkt in het spel als liberale boeddhisten werken om de Amerikaanse samenleving meer mindful te maken. Als ze slagen, 'Buddhism not only loses control over mindfulness but potentially comes to be extraneous, lacking any meaningful role in mindfulness and failing to shape the further trajectories that mindfulness takes in American culture (p. 193)'.
Wilson benadrukt nog eens dat 'All Things to All People,” and that this is not a pretense but an expression of the adaptability of the technique (pp. 194-195). Voor Wilson dit 'demonstrates the central Buddhist insight that all things are empty of self-nature (p. 195).'
Misschien verklaart dit zijn weigering om mindfulness of haar legitimiteit als boeddhisme te beoordelen. Wat immers is dat?
Tenslotte stelt Wilson over mensen die weerstand hebben tegen het gebruiken en veranderen van mindfulness door niet-boeddhisten, de scherpe vraag: 'What about the perspectives of Buddhists who attempt to resist these processes–how and why do they do so?' (p. 197).”
Hieronder de eerste vier plus de laatste pagina's van Wilson's 'Postscript ', er op klikken maakt ze leesbaar.
Of ik (hier spreekt Joop weer) het er helemaal mee eens bent, weet ik niet. Ik reken me de laatste vraag van bovenstaand citaat ook aan. Mindfulness heeft ook zo kunnen groeien in Amerika omdat het de religieuze Boeddhistische veren heeft afgeworpen en daarmee niet langer een concurrent van het Christendom als dominante religie in de V.S. was en daarmee ruimte kreeg.
Bovendien is mindfulness voor de consumptiemaatschappij ongevaarlijk geworden omdat de ethische dimensie en de voorgeschreven sobere leefwijze (ik heb het uiteraard vooral over de Theravada, want daaruit is mindfulness afkomstig) uit deze boeddhistische religie is gestript.
Maar misschien behandelt Wilson deze aspecten ook wel.
Ik heb het boek inmiddels besteld en kom er misschien nog wel een keer op terug.
Al weer drie jaar geleden, daarna heb ik me er niet zo gericht mee bezig gehouden.
Eerlijk gezegd dacht (en hoopte) ik ook een beetje dat 'mindfulness' als hype al weer over haar hoogtepunt heen was, en opgevolgd is (bv in het programma van Frits Koster in Nederland) door 'heartfulness', de seculiere methode gebaseerd op de eerste twee van de Brahmavihara's: liefdevolle vriendelijkheid en compassie.
Wellicht moet ik m'n oordeel wat wijzigen, of althans milder maken, na het lezen van een nieuw boek.
Verleden jaar verscheen bij de OUP van Jef Wilson het boek 'Mindful America: The Mutual Transformation of Buddhist Meditation and American Culture '
Om eerlijk te zijn, ik heb het nog niet gelezen, alleen een uitgebreide en overwegend positieve review er van door de bekende boeddholoog Franz A. Metcalf in H-Net Reviews.
Zie deze link of als pdf
Maar ik wil niet met het rustig gelezen hebben van dit bijna 300 pagina's bevattende boek wachten, voor ik in deze blog er aandach aan wil besteden.
Daarom hier een vertaalde selectie uit de bespreking door Metcalf, d.w.z. hier en daar licht geparafraseerd en hier en daar een paar alinea's (m.n. citaten van Wilson) onvertaald latend.
" In 'Mindful America' neemt Wilson ons echt mee op een rondleiding door de mindfulness-beweging in Amerika. We kunnen dit verwachten in een onderzoek van een nieuw veld, maar wat me het meest stimuleerde was toen ik merkte dat Wilson meer dan dit heeft gedaan. In deze review zal ik onevenredige aandacht te besteden aan 'the books beyond' vooral het nawoord.
Direct al in de inleiding zet Wilson zet het Amerikaanse binnenhalen en de aanpassing van mindfulness in context: 'An important guiding thesis for 'Mindful America' is that this is actually how Buddhism moves into new cultures and becomes domesticated: in each case, members of the new culture take from Buddhism what they believe will relieve their culture-specific distresses and concerns, in the process spawning new Buddhisms (sometimes, crypto-Buddhisms) that better fit their needs (p. 3) '.
Wilson behandelt de geschiedenis van het Boeddhisme als een geschiedenis van aanpassing en verandering in reactie op wereldlijke behoeften.
De structuur van het boek is gebaseerd op deze visie, omdat in elk hoofdstuk wordt ingegaan op een aspect van het proces van aanpassing van mindfulness (en van het Boeddhisme).
Een verdere commentaar op de inleiding: Wilson zegt onomwonden: 'At no point in this book do I address or attempt to tackle the issue of whether mindfulness actually works–that is to say whether it delivers any of the benefits suggested herein by my subjects, from nirvana to weight loss. I have no idea whether it works, and it is not a question I am interested in answering (pp. 10-11) '.
Hoewel ik sympathiseer met Wilson's wens om de misschien onbeantwoordbare vraag van de werkzaamheid van mindfulness te omzeilen, zet ik vraagtekens bij zijn desinteresse erin. Hij schrijft dat hij ontelbare uren mindfulness heeft beoefend, maar beweert niet over een persoonlijke mindfulness-praktijk te beschikken, net zo min als die uren die hij aan onnoemelijke aantallen christelijke gebeden heeft besteed een rol hebben gespeeld in ander onderzoek van hem': 'for my purposes here, it simply doesn't matter whether mindfulness works (p. 11)'. Ik geloof niet dat een belijdend boeddhist kan beweren dat deze acties parallel zijn of dat de vragen van de werkzaamheid van mindfulness niet belangrijk voor hem is. Hier zit, in mijn ogen, is een façade van objectiviteit, een façade die endemisch is in religieuze studies en een objectiviteit die, zo beweer ik, niet bestaat en niet kan bestaan.
Hoofdstuk 1, 'Mediating Mindfulness ', onderzoekt de middelen en vormen waarin mindfulness naar Amerika is gekomen. Uiteraard, dit is het meest historisch georiënteerd hoofdstuk, het verplaatsen van de vertaling van Sati om mindfulness in premoderne boeddhistische culturen naar twintigste eeuwse vormen. Het richt zich vooral op de Insight Meditation Society, Thich Nhat Hanh, en Jon Kabat-Zinn, de meest vooraanstaande pioniers van de Amerikaanse mindfulness (afgezien van mogelijke allochtone vormen). Het hoofdstuk brengt ons op de hoogte van de expansie van de mindfulness in door niet-monniken geleide vormen, voorbij zelfs door lekenboeddhisten geleide vormen, in de zelfhulp beweging en journalistieke reportage.
Hoofdstuk 2, 'Mystifying Mindfulness ', begint met Wilson's onderzoek van Amerika's consumptie van mindfulness. De titel is eigenlijk het antwoord op de vraag uit de subtitel:
'How Is Mindfulness Made Available for Appropriation? '
'Americans alter, diminish, obscure, eliminate, or simply ignore the historic connection between Buddhism and mindfulness (p. 44) '.
Kosmologie wordt metafoor, de monastieke context wordt verwijderd, en Aziaten worden vervangen door blanken. In de negentiende en vroege twintigste eeuw wordt mindfulness gebruikt om het boeddhisme te verkopen. In de late twintigste eeuw is het boeddhisme van mindfulness verwijderd om mindfulness te verkopen. In het begin eenentwintigste eeuw is 'opmerkzaamheid zo aantrekkelijk en gedenatureerd dat het kan worden gebruikt om andere producten te verkopen (blz. 73)'.
Hoofdstuk 3, 'Medicalising Mindfulness ', 'continues the theme of mystification of Buddhist mindfulness … by examining a very specific type of mystification and reapplication: the recontextualization of mindfulness as a psychological technique (p. 76) ' . Hier ligt de focus op het werk van Kabat-Zinn. …
Kabat-Zinn en de mindfulness-beweging in het algemeen houden er aan vast dat het boeddhisme fundamenteel de Dharma is, en dat de Dharma fundamenteel mindfulness is; dat mindfulness fundamenteel universeel is , en dat het dus een upaya is om mindfulness brengen aan de massa door welke middelen dan ook als ze maar werken. Maar tegelijkertijd is dit programma zo succesvol, dat het het Boeddhisme naar eigen beeld heeft herschapen. Is Wilson nu wel of niet kritisch over deze modificatie? Dit is een van de momenten van verwarring waar ik [Metcalf dus] van sprak.
Van de zes hoofdstukken richt hoofdstuk 4, 'Mainstreaming Mindfulness ', zich het duidelijkst op wereldse voordelen. Belangrijk is dat Wilson hier niet denigrerend over doet. Integendeel, ziet hij een fascinerende ommekeer in dit proces van mainstreaming: 'In the American context, this means that mindfulness – historically associated with the transcendent, renouncing side of Buddhism, as well as in a more minor way with attainment of monastically-desired superpowers – is assimilated instead to an alternate but equally venerable strand of Buddhist tradition: the quest for practical, worldly benefits by lay Buddhists (p. 109) ' .
Let op twee belangrijke elementen in de observatie van Wilson. Ten eerste, de omkering: mindfulness, oorspronkelijk ingebed in de kloostercontext en en transcenderende kant van het boeddhisme, wordt opnieuw geworteld in haar wereldlijke en praktische kant. Ten tweede is er Wilson's aanvaarding hiervan: hij oordeelt niet het eerstgenoemde aan 'echte' of 'goede' boeddhisme. Elke zijde is gelijk om zijn woord te gebruiken 'eerbiedwaardige'. Hoewel ik lichtjes Wilson's tegenzin heb bekritiseerd om vormen van mindfulness te evalueren, waardeer ik hier een vrucht van zijn positie: een vrijheid van hypostasizing of reïficering van een bepaald geliefd aspect van het boeddhisme als de essentie.
Dus wat zijn de (vermeende) wereldse voordelen van mindfulness? Wilson besteedt aandacht aan haar aspect van een 'geest genezen', om zijn hulp bij de bestrijding van eetverslaving en accepteren van het lichaam....
De mindfulness beweging is niet de onthulling van het oorspronkelijke Boeddhisme, voordat culturele aanwassen het hebben bedorven en vervormd. Veeleer is het gewoon een andere culturele aanpassing aan de wereldse voordelen. 'Thus the immense popularity of mindfulness does not represent, as its proponents sometimes allege, a universal noncultural Buddhism', but 'another creative reinterpretation to meet local needs and anxieties (p. 131) '.
Voor degenen onder ons die zich de zestiger jaren herinneren of die zelf verschijnen in Wilson's bibliografie in een niet-wetenschappelijke vermomming, zal hoofdstuk 5, 'Marketing Mindfulness ', waarschijnlijk een beetje verontrustend zijn. De pijler is de scherpe observatie dat 'the promoters of mindfulness in America … know mindfulness is highly valuable and they know that they cannot actually sell the thing itself. Given this conundrum, peddlers of mindfulness must take two indirect approaches: they must either sell auxiliary products designed to introduce or augment mindfulness, or sell their expertise at teaching mindfulness and delivering the benefits of mindfulness (p. 136)'.
Wilson's zorg is hier, net als elders, niet om het aanbod zelf te evalueren; in plaats daarvan evalueert hij de marketing zelf van de aangeboden producten.
Wilson beschrijft (een beetje te uitgebreid) de uiteenlopende marketing van drie boeken voor vrouwen en citeert voorstellen van Kozo Hattori's om mindfulness (ook) voor mannen interessanter te maken, waaronder het doen van mindfulness in het leger en in gevangenissen.
Na de grondige bespreking van commercialiteit in hoofdstuk 5, bespreekt het laatste hoofdstuk (6) , 'Moralising Mindfulness ', de ethische aspecten, zowel voor individueel gedrag en politieke veranderingen. De sectie 'Amerikaanse boeddhistische klaagzangen', citeert Wilson veel fragmenten, sommige rijkelijk lang.
In de rubriek "Mindfulness, Human Nature, en Values ', krijgt de lezer een glimp van wat volgens mij Wilson's diepgewortelde opvatting is: dat mindfulness is niet verrassend stevig in lijn met de boeddhistische opvattingen en waarden is. Bijvoorbeeld over het werk van Jan Chozen Bays op bewust eten, schrijft Wilson: ' This emphasis on strict self-discipline is partially a trace of the monastic origins of these practices –seemingly, rigorously applied mindfulness during eating and other daily activities develops into a sort of lay, fully secularized neomonasticism in the American context (p. 174) ' .
Wilson merkt nadrukkelijk op dat 'in mindfulness movement writings the present moment becomes both savior and heaven: the vehicle for salvation and salvation itself (p. 174)'. Dit proces kan volgens mindfulness-enthousiastelingen leiden tot het aanbreken van een nieuwe beschaving, getransformeerd door de opmerkzaamheid van individuen en geleidelijk leiden tot fundamentele verandering in alle dimensies van de samenleving. Dit zijn grote claims en ook typisch Amerikaanse.
Na 175 pagina's van beschrijvende aard wordt Wilson analytisch in een tien pagina's lang nawoord (postscript). Hoewel tien pagina's alleen maar diepe analyse vluchtig kunnen aanraken, bevatten ze wel zeer stimulerende hints.
Wilson begint met het aansluiten van mindfulness op drie categorieën in de Amerikaanse religieuze geschiedenis: metafysische religie, spiritualiteit, en liberale religie, krachtig mindfulness aan elk ervan koppelend.
Ten eerste, de Amerikaanse religieuze geschiedenis. Wilson beweert dat mindfulness voldoet aan alle vier kenmerken van metafysische religie... [Dit begrijp ik misschien als ik het boek zelf lees, hier niet, Joop]
Ten tweede beweert Wilson dat de Amerikaanse spiritualiteit, in ieder geval sinds het begin van de negentiende eeuw, meditatie verwelkomt. In eerste instantie als een verbinding met de kosmische; dan als een onderbreking van de moderniteit. Dit leidt tot een opvallende claim:
'The genius of mindfulness is that it takes this trajectory all the way to the end-point…. The goal is no longer detachment but thorough inhabitation of the moment, the better to enliven the activity and spiritualize it. The distance between the spiritual and the everyday, between the religious act and the mundane, has been completely collapsed and erased (p. 192). '
Ik geloof Wilson gelijk heeft en ik wou dat hij ons zijn evaluatie gegeven zou hebben van deze prestatie, omdat ik geloof dat dit baanbrekend is in de geschiedenis van de Amerikaanse religie. Maar nogmaals, hij begint gewoon het gesprek, de evaluatie overlatend aan anderen.
Ten derde, …. Hetzelfde proces lijkt in het spel als liberale boeddhisten werken om de Amerikaanse samenleving meer mindful te maken. Als ze slagen, 'Buddhism not only loses control over mindfulness but potentially comes to be extraneous, lacking any meaningful role in mindfulness and failing to shape the further trajectories that mindfulness takes in American culture (p. 193)'.
Wilson benadrukt nog eens dat 'All Things to All People,” and that this is not a pretense but an expression of the adaptability of the technique (pp. 194-195). Voor Wilson dit 'demonstrates the central Buddhist insight that all things are empty of self-nature (p. 195).'
Misschien verklaart dit zijn weigering om mindfulness of haar legitimiteit als boeddhisme te beoordelen. Wat immers is dat?
Tenslotte stelt Wilson over mensen die weerstand hebben tegen het gebruiken en veranderen van mindfulness door niet-boeddhisten, de scherpe vraag: 'What about the perspectives of Buddhists who attempt to resist these processes–how and why do they do so?' (p. 197).”
Hieronder de eerste vier plus de laatste pagina's van Wilson's 'Postscript ', er op klikken maakt ze leesbaar.
Of ik (hier spreekt Joop weer) het er helemaal mee eens bent, weet ik niet. Ik reken me de laatste vraag van bovenstaand citaat ook aan. Mindfulness heeft ook zo kunnen groeien in Amerika omdat het de religieuze Boeddhistische veren heeft afgeworpen en daarmee niet langer een concurrent van het Christendom als dominante religie in de V.S. was en daarmee ruimte kreeg.
Bovendien is mindfulness voor de consumptiemaatschappij ongevaarlijk geworden omdat de ethische dimensie en de voorgeschreven sobere leefwijze (ik heb het uiteraard vooral over de Theravada, want daaruit is mindfulness afkomstig) uit deze boeddhistische religie is gestript.
Maar misschien behandelt Wilson deze aspecten ook wel.
Ik heb het boek inmiddels besteld en kom er misschien nog wel een keer op terug.
Abonneren op:
Posts (Atom)