De laatste BoeddhaMagazine? Of alleen de laatste bestemd voor boeddhisten. En de laatste van Dorine

Toch maar de Boeddhamagazine gekocht, het winternummer van 2012.
Een collectors item, omdat het de laatste is waarin Dorine Esser als hoofdredacteur genoemd wordt, al is de laatste hand duidelijk niet door haar gelegd (de corrector had bv wat zorgvuldiger moeten zijn). Ze heeft een moedig ‘hoofdredactioneel’ geschreven, waarin ze haar boosheid over haar ontslag er buiten weet te houden en het vooral heeft over het thema van dit nummer: ontwaken .

Ik heb geluk: het is een rijk nummer. Als altijd is er een deel dat mij aanspreekt en een deel niet, het aansprekende deel is verrassend hoog, hoger dan het soms is geweest, daarom dat ik al een tijd geleden mijn abonnement had vervangen door af en toe een los nummer kopen.
Het is onmogelijk om de 64 pagina van dit nummer (ik denk dat ze dunner gaan worden) samen te vatten. Slechts een paar artikelen wil ik aanstippen.
- De favoriete soetra van Frank Uyttebroek. En die is: ’De gelijkenis van de zaag’ (Zie de vertaling van Toegangtotinzicht )
- Portretten van duizenden tulku’s
- Twaalf tips voor meditatietrouw
- Interviews met Maurice Knegtel en Ola Ostaszewska over ‘ontwaken’
- Monnik worden in deze tijd
- Gil Fronsdal (een van mijn favorieten) over wat de ontwaakte staat zou kunnen zijn
- Een interview met Sharon Salzberg
- En een artikel (het laatste, ook van hem) van Dingeman Boot over 'gelijkmoedigheid'
- ...En nog veel meer

Maar is het wel het laatste nummer?
Op de laatste pagina staat (helaas zonder auteursnaam, waarschijnlijk Nina Nannini) dat er volgend jaar vijf nummers komen. Bestemd voor 'een breed publiek ... als bron van inspiratie voor de moderne westerse mens: het besteed aandacht aan compassie, creativiteit, duurzaamheid, lichamelijke en geestelijke gezondheid, meditatie en persoonlijke groei.' Niet allemaal echt boeddhistische thema’s, vind ik, vooral dat ‘persoonlijke groei’ hoort eerder bij de zelfhulp-industrie.

Het zou wel eens kunnen dat dit het laatste nummer was waarvan ik tot de doelgroep van lezers behoorde. Daarover klaag ik niet hoor, ik kan genoeg teksten lezen. En bovendien zijn er in het Nederlandse taalgebied niet zoveel mensen die graag moeilijke Dharma-teksten met wat boeddhologie lezen, waarin het lijden (dukkha) niet verdonkeremaand wordt en waarin niet altijd vriendelijk en positief over alles en iedereen geschreven wordt.

Een ander blad is om financiële redenen mogelijk nodig; of de naam BoeddhaMagazine de lading blijft dekken, betwijfel ik, maar niets in permanent.
Die verandering is ook het thema van een boeiend artikel van Rob van Vuure, bekend als ‘De Bladendokter’, in de Volkskrant van 18 december. Hij constateert '... dat spirituele en religieuze tijdschriften het goed doen. Hoe voorkom je dat het saai wordt? '
Zijn advies aan de redacties van dit soort tijdschriften: ' hou de juiste doelgroep voor ogen. Als je een religieblad maakt, een bezinningsblad, maak het dan niet voor de gelovige incrowd, niet voor je eigen parochie maar voor de geïnteresseerde leek. Die doelgroep groeit. ... 80% van de nieuwe spirituelen is vrouw. ... Ze geeft de bladenmakerstip voor elk bezinningsblad. Wordt vrouwenblad ! '
Kortom: daar hoor ik niet bij.

Dorine eindigt haar intro met:
'Beste lezer, helaas scheiden hier onze wegen, het was een ware eer om vijf jaar lang uw BoeddhaMagazine-hoofdredacteur te mogen zijn. Anderen nemen het van mij over.

Mogen jullie allen gelukkig zijn in het komende jaar en alle jaren die volgen.'

Dat wens ik haar ook toe