Zaterdag (29 juni) naar de eerste bijeenkomst geweest van
“Het Nederlandse Boeddhisten Netwerk” (NBN)
Sinds John Willemsens twee maanden geleden in de oproep plaatste “Misschien is het nu tijd voor een BUN voor 'allen met een daadwerkelijke affiniteit met het boeddhisme' ", waarop 73 commentaren kwamen, heeft het denken van een groep mensen zich ontwikkeld.
Voor LinkedInners de bron .
Eén van die ontwikkelingen is geweest, niet meer te spreken van 'een nieuwe BUN', zich niet tegen de BUN af te zetten en dus een eigen koers te volgen.
De NBN is er ook niet specifiek of alleen voor 'ongeorganiseerde boeddhisten', deelname er aan is ook heel goed combineerbaar met participatie in een sangha.
Drie van de punten waar ik de 29e iets over heb gezegd, wil ik hier herhalen:
- De term 'Netwerk' lijkt me prima; de NBN als afkorting mag ook, maar deze NBN moet vooral (voorlopig) niet institutionaliseren, geen rechtspersoon, geen voorzitter etc.
- Het is begrijpelijk dat er met een landelijk platform is begonnen maar straks zouden er ook lokale 'netwerken' moeten komen, van boeddhisten die gezamenlijk beoefenen en ervaringen uitwisselen.
- Helaas ben ik nog niet los van m'n verleden van het bestrijden van de BUN, om die reden (en m'n cynisme dat daar een gevolg van is), ben ik ongeschikt een rol te spelen in de NBN, anders dan die van deelnemer op enige afstand.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat met de NBN, in stilte en in het openbaar. Ik hoop op enige blijvende ongrijpbaarheid (voor de instituties) en vindbaarheid en aantrekkelijkheid (voor boeddhisten).
Verdere informatie over de NBN is bij Facebook en Twitter te vinden.
Ondanks wat ik hierboven zei, kan er natuurlijk wel een moment komen waarop de NBN rechtstreeks de BUN beconcurreert en bestrijdt in haar claim (als enige) het boeddhisme en de boeddhisten te representeren, een claim in die richting van de overheid.
Als tenminste de overheid het boeddhisme ook nog maar in enigerlei opzicht een staatszaak vindt; eigenlijk zou dat niet moeten, in feite is het vooral de overheid geweest – de ministeries van Justitie en van Onderwijs – die een 'zuil ' van het boeddhisme heeft proberen te maken.
===============================================================
Een van de thema's die de 29e juni (als een soort Vergangenheitsbewältigung) aan de orde kwam, is het kennelijke besluit van de ledenvergadering van de BUN, iets te gaan doen aan de zogeheten 'ongeorganiseerden' (al een hele vooruitgang, nu niet meer over 'ongebonden boeddhisten ' te spreken trouwens):
Zie Agenda ALV 8 juni
12. . . b. Besluit tot instelling werkgroep participatie ongeorganiseerde boeddhisten.
Of dit besluit daadwerkelijk op 8 juni is genomen, is publiekelijk niet bekend.
Uit een interview met Aad Verboom , een vertegenwoordigers van een van de BUN-leden, gepubliceerd op 13 juni in het 'BoeddhistischDagblad ', moeten we aannemen van wel.
Wie er in de werkgroep zitting gaat nemen, weten we ook niet (mogelijk deze Aad?)
Ook is niet bekend of dit besluit nog door discussie vooraf is gegaan en of het besluit met algemene stemmen is genomen. Ik vermoed van niet, omdat Ujukarin, vertegenwoordiger van een ander BUN-lid, daartoe door mij geprovoceerd als reactie in het BD schreef: “Maar slechts for the record: NIET alle BUN-leden stemden voor het instemmen van deze commissie ”.
Bron: BD reactie d.d. 22 juni
(Ujukarin moet bedoeld hebben: "... het instellen van deze werkgroep ...")
In *OpenBoeddhisme* verscheen op 20 juni een uitgebreid overzichtsartikel
over de ideeen van Aad Verboom en de geschiedenis van de relatie BUN - ongeorganiserde/ongebonden boeddhisten.
================================================================
Zowel in het BoeddhistischDagblad als op LinkedIn heb ik een aantal reacties geplaatst op de suggesties van Aad Verboom.
Voor de geschiedschrijving, chronologisch en zonder verder commentaar.
Behalve dan de mededeling dat ik nog niets heb gehoord op mijn sollicitatie als bestuurslid van de BZI.
Een toevoeging ter voorkoming van misverstand.
Ik vind een leraar en een groep (aka 'sangha') essentieel voor wie begint aan het boeddhistische pad; dat gaat niet goed via alleen maar boeken of internet-teksten.
Maar een paar jaar is in de meeste gevallen voldoende om 'spiritueel volwassen' te worden. En dan begint het pad pas echt.
Een goede leraar bindt zijn/haar leerlingen niet, die voorkomt juist dat ze zich aan hem/haar gaan hechten, die geeft ze desnoods een schop onder de kont.
Een goede leraar is ook niet gehecht aan de adoratie van zijn/haar leerlingen.
LinkedIn, eind mei (geen letterlijk citaat)
Ter geruststelling van ... en vooral de vertegenwoordigers van BUN-leden als mogelijke lezers:
Tot twee jaar geleden heb ik er naar gestreefd de BUN te beinvloeden (te verbeteren in mijn perspectief) maar die ambitie heb ik volstrekt niet meer, niet van binnen en niet van buiten.
Ook zal ik geen pogingen ondernemen de BUN zich open te laten stellen voor andere (dat is: echte, want ik ben het niet) ongeorganiseerden.
Kortom: de BUN heeft van mij niets te duchten, behalve dan dat ik wellicht af en toe vraagtekens zal zetten bij de relevantie van die organisatie.
Toen ik, nog voor 2009, lid was van het bestuur van de SVB heb ik - samen met anderen - een poging ondernomen de SVB echt tot een platform voor individuele boeddhisten te maken; de meerderheid van het bestuur was daar niet voor. Het lijkt me nu uitgesloten dat het SVB nu nog zo'n massa-organisatie kan worden al was het maar omdat de huidige bestuursleden daar niets voor voelen.
LinkedIn, 8 juni (geen letterlijk citaat)
In reactie op de reactie van een ander die schreef: “Het nu is belangrijk! Is het zinvol om oude koeien uit de sloot te blijven halen, in plaats van te kijken naar het nu. De intentie van de BUN om een nieuwe weg in een veranderende samenleving in te slaan, is toch duidelijk.
Schreef ik:
“Van die duidelijkheid ben ik nog niet helemaal overtuigd, .... Laat ik daarom een stukje van m’n LinkedIn-reactie citeren:
' En dan die ‘beschaafde toon’ waarop de discussie nu wel gevoerd moet worden;
' wat komt dat thema me de keel uit; kennelijk geeft men binnen de BUN de voorkeur
' aan een slijmerig taalgebruik.
' Laat ik het positief formuleren: het gesprek moet wel op een niet-slijmerige toon,
' en daar ontbreekt het soms wel aan, aan die niet-slijmerige toon (ik parafraseer Aad)
' Nog anders gezegd: als ik op basis van veel uitzoekwerk stel dat
' de BZI volstrekt incompetent is, is dat dan onbeschaafd?'
Maar goed: ik wacht – de netjes zoals het hoort op de BUN-website – geformuleerde taakomschrijving van Aad’s werkgroep welgemoed af. "
BD, 14 juni
Een dag later:
"Je adviseert me, in die werkgroep te gaan zitten. Is die mogelijkheid dan door de BUN opengesteld? Wat is de taakomschrijving van de werkgroep?
Dat wil ik graag van de BUN zelf horen (dwz op hun website lezen).
Misschien helpt een voorbeeld van wat ik slijmerig taalgebruik noem:
in de BUN-ledenmail van 2 juni schrijft de voorzitter van de BUN:
' Harmonie
' De persoonlijke verhoudingen tussen BUN, BOS en BZI zijn ronduit goed.
' We werken in harmonie met elkaar. Zonder te stellen dat we het op alle
' vlakken met elkaar eens zijn, is er over en weer de wil om nu echt stappen
' te zetten, daar waar dit twee jaar geleden nog niet mogelijk was. '
Wat niet aan de orde komt zijn de machtsverhoudingen (of is dat een ‘onbeschaafd’ woord?) tussen deze drie.
En of de ‘Delegatie0vereenkomst’ tussen BUN en BOS – de oorzaak van de meeste problemen – gewijzigd gaat worden.
En wat het BUN-bestuur gaat doen als – zo als nu het geval is – de BZI in gebreke blijft?
Maar ...,
ik volg je advies, licht gewijzigd, op: ik meld me bij deze aan als bestuurslid van de BZI."
BD 15 juni
Op het gevaar af ervan beschuldigd te worden nu ook hier weer het hoogste woord te voeren (maar ik heb het hier niet op de agenda gezet) een reactie op een ander thema van het interview met Aad Verboom dan dat van die vermaledijde 'ongeorganiseerden'.
Namelijk over zijn stelling dat "er ook vraag ontstaan [is] vanuit de gezondheidszorg, politie en defensie naar boeddhistische geestelijke verzorgers".
Ik twijfel daar zeer aan, ken geen enkel behoefteonderzoek in deze richting en vermoed sterk dat de wens (van sommige beroepsboeddhisten) de vader is van deze gedachte. De lobby om ook boeddhistisch geestelijk verzorgers in de krijgsmacht is er al langer, achteloos de discussie overslaand of er wel boeddhisten (vrijwillig) militair moeten worden.
Al een paar keer heb ik voorgesteld dat er eerst eens een goed voorbereide en openbare (!) studiedag over de inhoud van de boeddhistisch geestelijke verzorging in de gezondheidszorg moet komen, die inhoud is ook al weer overgeslagen, ook door de VU Het dreigt opnieuw aanbod-gericht en niet vraag-gericht te worden.
LinkedIn, 16 juni (geen letterlijk citaat)
Nog een aanvulling over de laatste alinea van het interview:
"... het enorme aanbod en ook de wildgroei aan mindfulness-cursussen en trainingen. Daar willen we wel iets aan doen. Gaan die trainers met z’n allen naar de VU om daar een opleiding te volgen en diploma te halen? Of stelt de BUN een adviesraad samen die de voorwaarden en eisen bepaalt."
Ik neem aan dat hier Aad Verboom aan het woord is ...als dit is wat de BUN vindt, dat lijkt dat me brutaal: wie geeft de BUN de bevoegdheid hierover? Is dit wel taak van de BUN?
En wie stelt die eventuele 'ADVIESRAAD' samen, is dat iets anders dan de reeds bestaande (maar niet functionerende BZI) of de pas bestaande 'lerarenraad', nu 'Dharma Advies Raad' (DAR) geheten ?
LinkedIn, 18 juni (geen letterlijk citaat)
Een andere, eigenlijk een meta-vraag: waarom is Aad Verboom namens de BUN geinterviewd; dat had toch de voorzitter (Andre Kalden) moeten doen
Of wordt Aad voorzitter van de werkgroep ongeorganiseerden, of voorzitter van de werkgroep die alle voorstellen van de LotusBloem in statuten/huishoudelijk reglement gaat zetten en ook nog even andere onderwerpen (zoals die van mindfulness-regisseur) gaat regelen?
Raar dat dat niet duidelijk wordt gemaakt, ik bedoel netjes zoals het hoort, op de website van de BUN.
LinkedIn, 19 juni (geen letterlijk citaat)
“Nog een kleine toevoeging
Het grappige is, Ujukarin, dat wij het grotendeels eens zijn.
Net als jij vind ik dat de beoefening van het boeddhistische pad het beste samen met anderen gedaan kan worden.
Net als jij vind ik dat ongeorganiseerden niets te zoeken hebben in deze BUN
Alleen zijn we het een beetje oneens over taalgebruik, jij vindt het al gauw ruw en op de persoon spelend; ik vind het al gauw slijmerig en belangen ontkennend. ”
Bron: BD reactie 23 juni
Geen opmerkingen:
Een reactie posten