Op de website van de BOS staat als nieuwsbericht:
Veranderingen bij de BOS. Ik citeer hun bericht van 6 juni
" BOS Radio staat voor een wijziging in de programmering. De nachtelijke uitzending van dinsdag op woensdag zal na de zomerperiode een andere opzet krijgen. Op de plek waar nu het reportageprogramma 'Hemelsbreed' (Radio 5, 0:00 - 0:30 uur) te horen is zal vanaf september een diepgravend interview geprogrammeerd worden. Dit programma draagt voorlopig de werktitel ‘De Nachtgast’.
In de nieuwe opzet krijgt een hoofdgast ruim een half uur de tijd om zijn of haar verhaal te doen. Het programma krijgt net als haar voorganger een duidelijk boeddhistisch karakter. ...
Begrippen als transformatie, samsara, moed, contemplatie en compassie zullen regelmatig passeren in het nachtelijke interview. Bekende en minder bekende gasten worden verleid tot een goed gesprek van mens tot mens. Een gesprek waarin ook best eens een stilte mag vallen.
...
Op dit moment wordt er gewerkt aan de invulling van het concept. Het is de nadrukkelijke bedoeling om klank, kleur en inhoud maximaal te laten aansluiten bij iedereen die open staat voor het boeddhisme. Met andere woorden: mooie, persoonlijke gesprekken met boeddhistische thema’s als vertrekpunt. Gesprekken die de kern raken en de luisteraar bij blijven. "
Ik ben nogal ongelukkig over deze beleidswijziging; en geloof niet in de onvermijdelijkheid er van.
Fijn dat er ook best eens een stilte mag vallen. Maar mag er ook af en toe eens een klap vallen; overdrachtelijk uiteraard: dat men het grondig met elkaar oneens is?
Dat lijkt niet in de formule te passen. Zelfs het niet met elkaar eens zijn lijkt ongepast, want het gaat niet om meningen, maar om 'gevoelens'.
Een gesprek tussen een aanhanger van de Dalai Lama en een van Dorje Shugden komt niet in aanmerking, vrees ik. Of een gesprek tussen zo'n aanhanger en een Theravada-boeddhist die die Tibetaanse ruzie maar raar vindt, zoals recent in *OpenBoeddhisme*
Hemelsbreed is - of was - het meest boeddhistische van alle BOS-programma's; zeker uitgesprokener dan de televisie maar ook meer dan de OBA Live van 19 tot 20 uur op de dinsdagavond (die ik trouwens ook al gesprekken tussen twee, en een enkele keer drie, mensen zijn; ik zie het onderscheidene niet zo zeer). En dan wordt minder omdat vooral 'interessante mensen' het gesprek mogen voeren. Waar blijft de saaie, maar degelijke, boeddhist?
Hemelsbreed is - of was - ook het meest journalistieke van alle BOS-programma's. Een functie die toch al niet dik gezaaid is in boeddhistisch Nederland.
Het zou echt treurig zijn als deze functie verloren gaat.
Wat dat betreft begrijp ik iets niet:
Begin dit jaar werd aangekondigd dat eens per maand in 'Hemelsbreed' Marlous Lazal de boeddhistische actualiteit (in Nederland) doornam. Dat is een paar keer ook zo gebeurd (het was al minder dan toen de BOS nog op zaterdagmiddag uitzond), maar minstens één keer was het onderdeel van 'OBA Live' van 19 tot 20 uur; toeval of beleidswijziging?
Nu lijkt het helemaal te verdwijnen.
Doet de actualiteit er niet meer toe? Doet wat er gebeurt bij de (lokale) sangha's niet meer toe?
Dit bericht is ook (bewerkt en waarschijnlijk met de antwoorden op telefonische/email-vragen) in het Boeddhistischdagblad ' verschenen, zie BD 6 juni .
In dit artikel zegt hoof radio Maurice Laparlière:
‘ Hemelsbreed is, met bijna altijd drie items per uitzending, en radiomakers die van Limburg tot Groningen het hele land door reizen om hun gesprekspartners te interviewen en hun producties zelf monteren, een redelijk kostbaar programma .... '
Telefonische interviews met inkorting tot de juiste lengte lijkt me helemaal niet zo arbeidsintensief. Dan maar een kleiner aantal langere interviews vergeleken met het aantal nu.
En ik denk dat er duurdere presentatoren gaan komen dan de huidige, type bekende Nederlanders, ex-politici of zo.
Het BD-artikel van vrijdag 6 juni leverde een verdrietige reactie op van BOS Radio medewerkster Marlous Lazal, die nu kort luidt " Einde van een tijdperk en hopelijk nog begin van iets nieuws", maar kort na plaatsing langer was, onder andere over haar teleurstelling dit hier te vernemen na 12 jaar medewerkster te zijn geweest (dit schrappen zonder het te vermelden is - helaas - gebruikelijk bij het BD, ik vind het ook een voorbeeld van de slijmerigheid van het BD).
Aan het eind van het artikel in het BD zegt Maurice: ‘ We gaan het nieuwe programma op een wijze maken, met een presentator die vanuit zijn of haar boeddhistische hart het gesprek aangaat en ook zaken uit het eigen leven durft te benoemen, dat luisteraars het gevoel krijgen dat het speciaal voor hem of haar gemaakt is. Dat je nog even in de auto blijft zitten om het eind te willen horen ’.
Hier word ik eerlijk gezegd niet goed van, vooral dat 'uit het hart', net zo als het 'van mens tot mens '. De as van de historische Boeddha zou zich in z'n urn omdraaien als hij dit hoorde. Hij had het immers vooral over 'het lijden en het einde van het lijden', en dat is andere koek.
Steeds meer mensen zullen dit program niet 's nachts van twaalf tot half één volgen (dan slaapt een fatsoenlijk boeddhist) maar een van de dagen erna via de podcast. Het gevoelige middagnacht toontje is dan ook helemaal niet nodig. En dan nog, een boeddhistische omroep mag toch wel laten merken dat ze anders is?
Tot slot: na december 2015 verdwijnt de BOS uit de ether. Als ik iets lees over wat ze vanaf 2016 willen gaan doen, dan lijkt het impliciet steeds om de televisie te gaan.
Continueren van ‘De Nachtgast’ na december 2015 zie ik niet gebeuren; het is toekomstloos.
Terwijl ik had gehoopt dat men zich zou richten op het maken van podcasts, in combinatie met een website. Zoals de graag door mij beluisterde en (gelezen) 'Buddhist Geeks ' en de 'Secular Buddhist Association '. Samen met bloggers en andere vrijwilligers, was mijn voorstel.
Ik zie absoluut niet hoe de nieuwe voor komend seizoen aangekondigde formule anticipeert op een omroepmiddelen-loze toekomst van een boeddhistische radio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten