maandag 20 oktober 2014

Nederlands boeddhisme en bescheidenheid, een lastige combinatie - vooral voor sommige BUNners - En nieuws over de rechtszaak BUN versus CvdM

"In Nederland wonen ongeveer 50.000 volwassenen die zeggen boeddhist te zijn. Dat blijkt uit cijfers van de in september 2014 gepubliceerde Religieuze kaart van Nederland van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS)." Aldus het Boeddhistisch Dagblad op 17 oktober .
In welk absoluut aantal het door het CBS vermeldde percentage van viertiende procent precies omgezet moet worden, is wat lastig, maar die 50.000 lijkt me heel waarschijnlijk; mijn rekensom verleden week kwam op 65.000 uit maar had ook de 0- 18 jarigen meegerekend.

De discussie over het aantal boeddhisten in Nederland is oud, èn verhit.
Omdat het om belangen gaat
.
Met name de BOS (en de BUN als volgeling van de BOS) heeft het aantal steeds veel te hoog voorgesteld, omdat dat meer zendtijd voor radio en t.v. op zou leveren. In 2009 werd het hoogtepunt bereikt met een zogenaamd resultaat van 900.000 boeddhisten. Dat werd toen door geen zinnig persoon serieus genomen en sindsdien ook niet meer door BOSsers en BUNners.

Het gewraakte onderzoeksrapport is lange tijd formeel vertrouwelijk geweest, maar was meteen in 2009 bekend geworden; uiteindelijk heeft de BOS het gepubliceerd: zie hier en hier
Het rapport was een bijlage bij de licentie-aanvraag zelf, hieronder de beslissende pagina van deze aanvraag waaruit duidelijk wordt dat het onderzoek bedoeld was de aanvraag te onderbouwen. (Klikken om te vergroten)

Het is dit onderzoek geweest waar dit zogenaamde resultaat uit kwam, dat al een paar jaar de BUN achtervolgt, omdat het Commissariaat voor de Media (CvdM) vond dat de BOS dit onderzoek niet uit omroepmiddelen had mogen betalen. Logisch was geweest dat de BUN, die de omroeplicentie had aangevraagd, dit net als andere aanvragers uit eigen middelen had betaald.
Formeel is de BUN hiervoor aansprakelijk want die heeft de omroeplicentie gevraagd en begin 2010 gekregen, de BOS is een soort minderjarig kind van de BUN.
Het CvdM heeft de BUN aangeslagen voor terugbetalen van € 50.0000 omroepgeld plus een boete van € 2.500 opgelegd.
Sindsdien is daar veel over geschreven, in mijn blog (bv 15 juni 2012 ) en *OpenBoeddhisme* .
(PS: sommige links naar de CvdM-website werken niet meer, daarom hier een nieuwe over hun besluit van 13 december 2012 waarin ook de geschiedenis ervan beschreven wordt: 'Beslissing op bezwaar'
Update 27 oktober: het besluit is niet dec 2012 maar maart 2013 gedateerd)

De website van de BUN bevat al ruim twee jaar lang dezelfde informatie op de nieuwspagina:
"Boete BUN van Commissariaat van de media
Zoals op de ALV van 9 juni jl. 2012 bekend is gemaakt en het Boeddhistisch Dagblad twee dagen later heeft gepubliceerd, heeft het Commissariaat van de Media de BUN een boete van 2.500 Euro opgelegd. Ook stelt het CvdM dat de BUN € 50.000 moet terugbetalen van de € 81.749 die de Boeddhistische Omroep Stichting (BOS) in 2009 heeft uitgegeven aan een onderzoek naar de omvang van de achterban.
BUN en BOS hebben het Boeddhistisch Dagblad in een gezamenlijke reactie op vragen op 11 juni [2012] een verklaring gezonden:
De BUN en BOS hebben inderdaad een sanctiebeschikking ontvangen van het Commissariaat voor de Media. In deze sanctiebeschikking stelt het CvdM zich op het standpunt dat een door de BOS in 2009 uitgevoerd marktonderzoek deels onrechtmatig gefinancierd is. Dit besluit heeft de BUN en BOS zeer verrast: zij kunnen zich niet vinden in de onderbouwing van de beschikking, zullen deze verder juridisch toetsen en onderzoeken en formeel bezwaar aantekenen tegen de beschikking. Gedurende dit proces doen BUN en BOS hieromtrent geen verdere uitspraken anders dan dat conform de delegatieovereenkomst tussen BUN en BOS de eerste gevrijwaard is van iedere aansprakelijkheid.
" Bron: hier .

Die laatste zin betekent: als de BUN al zou moeten (terug)betalen, dan gaat de BOS dat voor hen doen.
BUN en BOS gaan er daar dan bij van uit dat de BOS dat mag doen van het CvdM (de BOS zou dat dan uit omroepmiddelen, dus publiek geld, doen)
En of de BOS dat wel kan doen. Want als de rechtszaak nog langer dan de afgelopen twee jaar wordt getraineerd, dan is de BOS - per 31 december 2015 - opgeheven en kunnen ze niet meer betalen.
Tenzij ze de opbrengst van de huidige actie om 'Vriend van de BOS' te worden, hiervoor gaan gebruiken (die actie met die lelijke kleuren waar het Bardo-begrip onjuist in gebruikt wordt en de bestemming van het geld onduidelijk blijft).

Misschien kiest de BUN toch eieren voor haar geld, want de rechtszaak gaat binnenkort eindelijk plaatsvinden. Nieuws dat ik heb van de redactie van *OpenBoeddhisme*.
Namelijk op woensdag 12 november om 10.00 uur bij de Meervoudige Kamer van de Rechtbank Amsterdam
.
Het zou mooi zijn - ook voor de BUN-leden die misschien wel mee moeten gaan betalen - als de uitspraak nog voor de Algemene Ledenvergadering van 22 november bekend wordt. Want als het erna komt, blijft het vast onzichtbaar; het nieuws van de zittingsdatum hebben BUN of BOS ook niet zelf bekend gemaakt.


Dit als achtergrond voor een koddige discussie deze week in het BoeddhistischDagblad.
Tussen ene Budasa Samsara die ik niet ken en Ujukarin, die ik maar al te goed ken, omdat hij al jaren iedereen die kritiek heeft op de BUN verwijt 'onzuiver te spreken', daarmee voorschriften van de Boeddha overtredend. Ujukarin maakte en maakt elke discussie over het georganiseerde boeddhisme al jaren onmogelijk.

"Budasa Samsara zegt:
19 oktober 2014 om 14:03

België: 11.000.000 inwoners > 29.500 “boeddhisten”
Nederland: 17.000.00 inwoners > 50.000 “boeddhisten”
De bevolking van NL gesteld op 154% Belgische bevolking, laat zien dat de uitkomst van het CBS vrij accuraat is (had ong. 45.500 moeten zijn).

Laat ons gewoon eerlijk zijn: de dharma leeft niet echt in Nederland. En dat hoeft ook niet. Tenminste, niet voor de dharma.
Natuurlijk zijn er allerlei “belanghebbenden”: BUN, BOS, BZI die nood hebben aan krankzinnig en onrealistisch opgeschroefde getallen . Hun geloofwaardigheid en bestaansrecht hangen daarvan af.
Nu heeft de BZI (plus de uit de lucht gegrepen ambtsopleiding bgv) al helemaal geen geloofwaardigheid. Dat komt echter door geheel andere oorzaken dan enkel demografie.
BUN en BOS zouden er goed aan doen om eens eerlijk in de spiegel te kijken. Wellicht zien zij dan in dat zij vrijwel geen bestaansrecht/geloofwaardigheid hebben. De groep “boeddhisten” in Nederland is verwaarloosbaar. Echter, zulk inzicht vergt eerlijke introspectie en het loslaten van hebzucht-aversie-versluiering. Deze drie zijn juist de oorzaak van het ontstaan en bestaan van BUN, BOS en BZI.

Er is voor de beoefening van de dharma -voor het pad leidend tot ontwaken- geen centraal gezag nodig, anders dan de dharma zelf.
Lees even de laatste woorden die de Boeddha sprak voordat hij overleed. Het lijkt mij goed in te zien dat hij -op zo’n belangrijk moment in zijn leven- een aantal andere aspecten belangrijker had kunnen achten. Hij deed dat echter niet.

Geachte Bunners, Bossers en Bézètiërs en andere “boeddhistische” voor-zichzelf-zorgers: ga terug naar de dharma en schaam je: jullie pretentie en opgeblazen ego staat in geen enkele verhouding tot de werkelijke grootte van de groep mensen die jullie ‘bedienen’. Zie dat in en hef jezelf vervolgens op. Zo snel mogelijk, graag. Grote dank.


Ujukarin zegt:
19 oktober 2014 om 20:50

Hmmm…. ik kan je slechts aanraden om eens goed naar de Spraakvoorschriften te kijken, zoals bijvoorbeeld in de Abhaya Soetra. Als je DAAR nu eens een voorbeeld aan zou nemen inplaats van een niet onaanzienlijk stuk toch wel lichtelijk beschamende negativiteit te ventileren dan liet je misschien enige ruimte voor discussie :-(

With folded palms,
"                                     Bron: BD 18 en 19 oktober

=======================================================================

Inmiddels heb ik van twee BUN-leden een reactie gekregen op mijn voorstel 'Maak van de BUN een Federatie van Boeddhistische Tradities'  van  25 augustus
Eén reactie was positief, een ander vond het 'niet erg realistisch'.
Het bestuur van de BUN meldde me, het op hun bestuursvergadering te hebben besproken en schreven verder dat het rapport van de werkgroep Verboom hierover op de agenda van de ALV van 22 november staat.
In feite is het huidige gebakkelei over Dorje Shugden (zie, alweer, Ujukarin ) ook een ondersteuning voor mijn voorstel: ik zet de voor- en tegenstanders op gepaste afstand van elkaar.

donderdag 16 oktober 2014

De boeddhistische journalistiek in Nederland is alleen maar minder geworden – Valt er nog wel wat te rapporteren ? – En nieuws over *OpenBoeddhisme*


Af en toe gebeurt er iets in boeddhistisch Nederland

Gebeurtenissen zijn er in soorten en maten. Ik noem een aantal soorten
- De jaarlijkse seizoenstart na het zomerreces van lokale sangha's,
   met meer of juist minder deelnemers van het voorafgaande jaar;
- Bijzondere gebeurtenissen in deze sangha's: positieve maar ook negatieve;
- Het leven van gewone (zonder interessant creatief beroep of ziekte of levensloop)
   ongeorganiseerde boeddhisten. Hoe beoefenen ze: in hun gevoel / hun hoofd / op
   kussentje,  alleen of met vrienden,  voor anderen herkenbaar of onzichtbaar etc?
- Het ontstaan van nieuwe organisaties, groepen of sangha's;
- De start van nieuwe leraren, of het stoppen door leraren; met de waarom-vraag;
- De Boeddhadag van de BOS; die van een paar weken geleden met Bernie Glassman
   over transformatie van het boeddhisme in het Westen en een paneldiscussie over
   de functie van media in tijden van transitie (de BOS in Bardo noemen ze het zelf)
- Bezoeken van bekende buitenlandse leraren zoals de Dalai Lama
   en andere rinpoches en roshi's;
- Unieke gebeurtenissen, zoals de start van de ambtsopleiding boeddhistisch
   geestelijk verzorger bij de VU;
- Ledenvergaderingen van de BUN, waar vroeger naar toegeleefd werd omdat er beleid ontstond.
En andere thema's die vooral om nieuwsgierigheid vragen.

Daarnaast is er de analyse van en reflectie op deze gebeurtenissen, in historisch perspectief: wat is er de laatste vijf of tien jaar veranderd?
Op een ander niveau zijn er speciale thema's zoals de rol van de vrouw, ook als monnik en leraar, boeddhisme en commercie, seksueel wangedrag van leraren etc. Thema's die om onderzoeksjournalistiek vragen.
Bredere, in zekere zin filosofische, vragen zoals: groeien allochtoon boeddhisme en autochtoon boeddhisme naar elkaar toe of juist uit elkaar; bevordert het boeddhisme de maatschappelijke integratie in Nederland? Wat kan de bijdrage aan het interreligieuze debat zijn, wat heeft het Boeddhisme bijvoorbeeld met de Islam?

=======================================================================

Die gebeurtenissen waren er ook het afgelopen jaar.
Of dat er meer of minder waren dan tien jaar geleden, is moeilijk te bepalen, mijn vermoeden is: minder.

Het opvallende is echter dat vrijwel geen ervan aandacht heeft gekregen in wat
'de boeddhistische journalistiek' genoemd kan worden.

Dat geldt ook de meer reflecterende of beschouwelijke journalistieke artikelen over wat zich in boeddhistisch Nederland afspeelt. Zulke analyses ontbreken vrijwel.
Wat mij bijvoorbeeld ontzettend heeft verbaasd was het grote verschil in aandacht voorafgaand aan het bezoek van de Dalai Lama aan Nederland en achteraf. Na dit bezoek had vrijwel niemand het er meer over; op initiatief van mij heeft op LinkedIn nog enige evaluerende gedachtewisseling plaatsgevonden; zie ook  mijn blog van 1 juni .
Ditzelfde geldt de vrijwel ontbrekende boeddhistische onderzoeksjournalistiek, een artikel als openboeddhisme.nl/penningmeester-vipassana-nederland-en-sangha-metta-stapt-op , dat alleen kan ontstaan door te spitten, is uitzonderlijk.

Een buitenstaander, geïnteresseerd in wat er hier gebeurt, kan met geen mogelijkheid een serieus beeld krijgen van wat het boeddhisme in Nederland betekent.

Minstens zo opvallend is dat de boeddhistische beoefenaars zelf kennelijk nauwelijks interesse hebben in nieuws over en reflectie op de ontwikkelingen van hun filosofie/religie/praktijk in Nederland.
Of zouden ze dat wel hebben als het op een bij hen aansluitende wijze wordt gebracht?

=======================================================================

In het midden van dit betoog past de opmerking dat een andere functie van de media kan zijn:
het brengen van de Dharma. Ook bij deze functie is de vraag of de media er aan doen.
* Sommigen brengen hun variant van de Dharma en zien dat bij uitstek als
   hun taak, meer dan het brengen van nieuws of nieuwsanalyse, bv Jampa;
* Anderen willen het wel maar zijn te zeer gericht op 'human interest' om het te doen;
* Niet alle hieronder genoemden zullen echter deze functie als hun taak zien.

=======================================================================

Met een impliciete en ruime definitie van wat 'boeddhistische journalistiek' genoemd kan worden, laat ik de meest actieve spelers de revue passeren.

"Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk geëngageerd journalistiek web magazine. De samenstellers vergaren en duiden op een betrokken en frisse manier nieuws en achtergrond over boeddhistische thema’s en inzichten " Bron: Redactieformule BD
In het eerste jaar waren er nog wel rapportages en interviews; momenteel beperkt het BD zich vrijwel tot categorieën 'leuk' en 'gevoelig' en persberichten doorgeven. Als er al feitelijk over het reëel bestaande boeddhisme wordt geschreven, zijn dat activiteiten in het buitenland, met name Tibet en Vlaanderen (!) Van het Nederlandse front is er kennelijk geen nieuws. De lijntjes die de hoofdredacteur in het verleden had met boeddhistische bobo's (van BUN en BOS), lijken te zijn verdwenen; daarentegen schrijft hij (denk ik) onder een serie pseudoniemen melige series zoals sinds kort een boekenrubriek. Het anti-intellectualisme dat redactie en reagerende lezers nogal kenmerkt, bevordert niet bepaald de nieuwsgierigheid naar wat er echt aan de hand is of gebeurt.

*OpenBoeddhisme* - "is een onafhankelijk journalistiek webmagazine. Wij vergaren en duiden nieuws op het vlak van boeddhisme, en doen verslag van eigen onderzoek. .." ( OB Colofon )
Het is (of was) in feite het enige onderzoeksjournalistieke medium specifiek gericht op wat er in boeddhistisch Nederland gebeurt. Maar na een periode van stilte gaat dit veranderen, het wordt nog meer seculiere journalistiek:
"Nederlandse boeddhisten zijn bij *Open Boeddhisme* altijd welkom geweest. Maar, zij vormden nooit onze primaire doelgroep. Ons journalistiek werk is seculier van aard, en we richten ons op lezers die uit hoofde van hun functie met het boeddhisme in aanraking komen. Journalisten, wetenschappers, ambtenaren, toezichthouders, enzovoorts: hen gaven wij openheid van zaken. ...Wij werken ... hard aan een nieuw medium, dat zich richt op een nieuwe doelgroep, die door ons op een nieuwe manier wordt bediend. ... Ons netwerk,  onze expertise en onze bevindingen op het vlak van boeddhisme zullen we blijven inzetten, in een andere gedaante. "
Aldus hun mede op mijn aandringen verschenen verklaring (voor de paar maanden stilte)
'Alles is vergankelijk en veranderlijk'  (OB 15 oktober ). Toch wel jammer, want al is het boeddhistische wereldje nog zo klein, ik stel het wel op prijs dat de zaken hier stevig (een enkele keer te stevig) worden opgeschud. Wie moet nu nog ontdekken dat de penningmeester van twee clubs vertrekt omdat hij het oneens is met het bestuursbeleid? De besturen zelf niet ( OB 2 aug ).

Over de BOS-Radio heb ik jaren lang m'n waardering uitgesproken omdat ze (in tegenstelling tot de televisie van de BOS) wel echt over het boeddhisme in Nederland rapporteerden en er ook heen gingen. Helaas is dit onderdeel van de radioprogramma's steeds marginaler geworden (af en toe nog rond middernacht) en sinds 1 september geheel verdwenen. Ik begrijp niet waarom.
Zie  m'n blog 'BOS radio nu ook geheel in het lieve-mensen-model'  hierover.

Bodhitv is een website mogelijk gemaakt door de BOS. "Met Bodhitv willen we een plek creëren waar jongeren zelf videoitems maken en teksten schrijven over spiritualiteit en boeddhisme, gezien vanuit hun eigen belevingswereld." ( www.bodhitv.nl/algemeen/over-bodhitv )
In feite is dit wat te bescheiden, Bodhitv is (eenoog) nog journalistieker dan veel dan de hier genoemde media. De recente video www.bodhitv.nl/bodhitv/impressie-bright-now-festival is een voorbeeld van wat ik bedoel met: nieuwsgierig naar de gebeurtenis toegaan en rapporteren wat er gebeurt.
Overigens vind ik een doelgroepenbeleid 'alleen voor jongeren' niet zo nodig. Zo groot zijn de verschillen met beoefenaren op leeftijd niet.

BoeddhaMagazine, voorheen 'Vorm en Leegte', voorheen 'Kwartaalblad Boeddhisme' wordt verschillend gewaardeerd; ik wissel ook nog wel eens in m'n waardering. Nieuws bevat het zeer weinig (ook lastig gezien lage verschijnings-frequentie en lange productietijd) en reflectie op wat er in Nederland gebeurt weinig. Men wil er te graag een 'mensenblad' van maken, en helaas is mijn human interest nu juist weer beperkt.
De website (voorheen blog) Boeddhamagazine Online geeft informatie over het papieren tijdschrift maar nauwelijks aanvulling, geen nieuws, geen follow up of digitale langere versies van verschenen artikelen, geen podcasts. Waarschijnlijk door gebrek aan menskracht.

Blogs. Het aantal (met als criterium dat er dit jaar nog in is gepubliceerd) is beperkt. Het nieuws dat ze brengen (wat is er gebeurd) nog beperkter. Ik noem de blogs van
- Ron Sinnige; www.ronsinnige.nl ; na een periode van stilte sterk teruggekomen
- Jules Prast; http://blog.amidazen.nl/blog ; voor onbepaalde tijd gestopt;
- Katinka Hesselink; www.overpeinzende.nl ; het laatste jaar minder specifiek boeddhistisch
- en dat van mezelf; joopromeijn.blogspot.nl ; eventuele waardering laat ik aan anderen over.
Eerlijk gezegd is dat het, qua blogs.    De site www.buddha-dharma.eu en http://whitejaderiver.wordpress.com van de Nederlandse non White Jade River bevat geen Nederlands nieuws, maar wel veel internationaal, vooral Aziatisch, boeddhistisch nieuws.

Verder zijn er websites van sangha's, individuele leraren of ZZP-ers en boeddhistische organisaties; zover die nieuws bevatten, gaat het over de eigen winkel. Een uitzondering is de website www.vriendenvanboeddhisme.nl  die wel wat verder dan de eigen neus kijkt.

Universiteiten zouden in theorie ook een bijdrage kunnen leveren aan wat ik noem analyse van en reflectie op de gebeurtenissen in boeddhistisch Nederland. Het liefst in internationaal perspectief, zou ik er aan willen toe voegen. Van bachelor-scripties ten en met proefschriften is zoiets denkbaar. Er gebeurt waarschijnlijk meer dan ik weet, maar onderzoeken met openbare publicaties over wat er hier gebeurt, ken ik nauwelijks.

LinkedIn, Twitter en Facebook bevatten (zover ik er als niet-lid van weet) ook wel teksten van boeddhisten, maar hoewel het 'sociale media' heten, herken ik er geen boeddhistische journalistiek in.

Tenslotte de vraag of er nieuws of analyse over het boeddhisme in Nederland staat in algemene dagbladen, tijdschriften en websites ? Nauwelijks, ik kan tenminste niet een voorbeeld bedenken, behalve dan kortstondig over het bezoek van de Dalai Lama afgelopen mei.

=======================================================================

Misschien gebeurt er gewoon weinig in boeddhistisch Nederland

Weinig boeddhistische journalistiek dus. Toch betekent dat niet dat er een gat in de markt is.
Maar zelfs als mijn pessimisme klopt, zou er toch nog tenminste één artikel geschreven moeten worden en documentaire gemaakt: over de opkomst, groei en teloorgang van het boeddhisme in Nederland. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat het al zo ver is, maar de richting is duidelijk.
Tenslotte zijn er volgens de nieuwste CBS-cijfers ook nog maar 65.00 boeddhisten in Nederland, waarvan tweederde er vrijwel nooit iets aan doet.


Update 19 oktober

Ik ben er op gewezen dat ik Simsara (papieren tijdschrift, met een paar maanden vertraging ook te vinden op www.simsara.nl/nieuwsbrief ) niet heb genoemd. Heb ik wel overwogen maar om twee redenen niet gedaan: het blad brengt vooral Dhamma en voor zover het nieuws brengt, is het in de categorie 'nieuws uit de eigen organisatie'.

In http://www.ronsinnige.nl/home/aan-alles meldt Ron Sinnige dat hij met deze blog stopt maar met www.geenzen.nl/nieuws (onderdeel van http://www.geenzen.nl/ ) doorgaat.

Er is - kennelijk al jaren lang - een Twitter account https://twitter.com/boeddhamedia met als naam Boeddhisme-nieuws. Ik heb geen idee welke persoon of organisatie hier achter zit.
Het heeft 3600 berichten verstuurd, nogal veel over de Dalai Lama, maar ook nieuwtjes uit Nederland en Vlaanderen. Wie?


dinsdag 14 oktober 2014

Waarom heet de opleiding tot boeddhistisch geestelijk verzorger bij de V.U. eigenlijk een ambtsopleiding? - En wat kan je er mee, buiten de bak?

Als de aankondigingen kloppen, is in de september de
'Eenjarige postdoctorale ambtsopleiding boeddhistisch chaplain'  gestart.
Een mondvol, het gaat om de BGVer, zo blijf ik hem/haar/het (want het is een virtueel figuur, ik weet niet hoeveel masters de studie zijn gestart) maar noemen.
Zie Overzicht vakken en Invulling opleiding

Eén van onderdelen heet "Leeronderzoek: Leiderschap in een multireligieuze context en interreligieuze communicatie "
Ik heb grote twijfel over de zin van zoiets als 'spiritueel leiderschap' en nog meer van 'boeddhistisch leiderschap'. Ze zeggen er het volgende van:
"Inhoud vak
In dit leeronderzoek wordt gekeken naar de invloed van leiderschap op community building in een multireligieuze context. Centraal daarbij staan persoonlijke en interpersoonlijke kwaliteiten die van belang zijn voor effectief leiderschap. De theorie over interculturele en interreligieuze communicatie volgens het Topoi-model sluit hierop aan door niet alleen de cultuur maar met name de interpersoonlijke communicatie als vertrekpunt te nemen. Voor specifiek boeddhistisch geïnspireerde vormen van leiderschap en "sanga-building" binnen een westerse en tevens interreligieuze context wordt aangehaakt op het werk van Bernie Glassman en Thich Nhat Hanh.
"

Dat zal me een dynamiek geven over een jaar, met de leiderschap uitoefenende afgestudeerden.

De pdf meldt verder o.a.: "Studenten nemen op 3 oktober in Loenen deel aan een studiedag rondom dit thema. Overige deelnemers aan deze studiedag zijn Boeddhistische Geestelijke Verzorgers DJI, hun mentoren/dharmaleraren, leden van de Boeddhistische Zendende Instantie en een aantal andere genodigden."
Ik heb (kort van te voren) studieleider Stef Lauwers geschreven dat het een aardig idee zou zijn (geweest), mij gezien mijn grote betrokkenheid bij deze opleiding (zie M'n VU-blogs ) daarvoor ook uit te nodigen, en mailde verder: "Ik krijg de indruk dat de opleiding meer op de BGVer bij Justitie dan in zorginstellingen gericht is.
Een opmerking wat dat betreft over de BZI, echt een Justitie-instrument. In enkele van mijn blogs heb ik uiteengezet dat er voor boeddhistisch geestelijk verzorgers niet alleen de BZI is als 'zendende instantie'. Zoals ik eerder schreef  De faculteit der godgeleerdheid kan nu definitief beter de kaarten zetten op het fenomeen 'ongebonden spiritualiteit ' en 'ongebonden geestelijke verzorging ', zoals beschreven in de 'Nota van de Regiegroep Toekomstig Bestel Geestelijke Verzorging' en door mij in m'n blog van oktober 2013 samengevat.
Een goede studiedag toegewenst, ik hoop dat er een openbaar verslag van komt
."
De uitnodiging is niet gekomen, het verslag kan nog komen. Dat zou wel goed zijn, het gebeurt allemaal wel erg intern, om het aardig te zeggen. Ik ga het ze nog eens vragen.


Mijn zorg betreft vooral de werkgelegenheid van afgestudeerde chaplain's in de gezondhedszorg, bij Justitie is het duideljk, al zal daar eerder van krimp dan van groei sprake zijn.
Maar of chaplains kans zien zich in de zeer krappe markt in de zorg te mengen, is de vraag.
Zeker gezien onderstaand bericht.

" POSITIE GEESTELIJK VERZORGER VERSLECHTERT

Er is steeds minder ruimte voor geestelijk verzorgers in de zorg. Dat stelt Simon Evers, voorzitter van de Vereniging van Geestelijke Verzorgers in Zorginstellingen (VGVZ). Hij hield een lezing over dit thema tijdens een symposium over de toekomst van de geestelijke verzorging in Groningen.

Inleveren
Evers ziet een terugloop van werkplaatsen voor geestelijk verzorgers en wijt dit aan fusies, bezuinigingen, veranderingen in de zorgwetgeving en de “kerkelijke kaalslag”. Steeds minder geestelijk verzorgers krijgen een fulltime-baan en vaak moeten uren worden ingeleverd. Er werken nu nog zo’n achthonderd geestelijk verzorgers in een zorginstelling.

Zorgwetten
Evers ziet een aantal oorzaken voor de terugloop. De overheid wil een forse vermindering van het aantal ziekenhuizen en instellingen, wat leidt tot fusies. Dit heeft directe gevolgen voor de arbeidsplaatsen. Daarnaast wordt verwacht dat meer zorg in de thuissituatie plaats gaat vinden, met de veranderende zorgwetten.

Onderzoek
Volgens Evers is er in de beroepsgroep te lang gerekend op steun van zendingsorganisaties en kerken. Daardoor is er niet voldoende benadrukt wat voor belangrijke rol de geestelijk verzorger heeft in het herstelproces van patiënten, waardoor dit nu wordt onderschat. De voorzitter van de VGVZ zou graag zien dat er uitgebreid onderzoek wordt gedaan naar het belang van de geestelijk verzorger. Het moet makkelijker worden om aan te tonen wat de meerwaarde is voor de genezing en het welzijn van patiënten. Dit sluit volgens Evers ook aan bij wat het Europees verband van geestelijk verzorgers vraagt.
"
Bron: 'Cvandaag'  via  'NieuwWij'

Tot zover dit citaat. Weinig hoopvol. Wat het 'Europees verband' vraagt, weet ik niet.


O ja, waarom heet het eigenlijk 'ambtsopleiding'?
Omdat 'gebruik' wordt gemaakt van een subsidieregeling die eigenlijk bestemd is voor dominees (protestantse leraren dus), en die worden vaak 'ambtsdragers' genoemd. Maar boeddhistisch geestelijk verzorgers aka chaplains zijn geen leraren, dat is de BUN-leden destijds verzekerd.
En ik blijf er problemen mee hebben dat de feitelijke secretaris van de BZI Justitie-ambtenaar is.



vrijdag 3 oktober 2014

Met pensioen gaan als boeddhist, ook voor leraren ?

Deze zomer kwam ik - na reflectie op ruim tien jaar vipassana-meditatie - tot ontdekking dat ik niet meer hoef te veranderen, transformeren of hoe het doel van mediteren ook genoemd wordt. Het is goed zoals ik nu ben. Even (?) geen formele meditatie of retraites meer.
Bij vipassana gaat het om het bereiken van inzicht(en); en mijn heldere plotselinge inzicht deze zomer was: ik ben onvolmaakt, maar klaar, in spirituele zin.

Dit is het, dit is mijn pad geweest. Ik hoef niets meer te bereiken, geen Bodhisattva, 'Stroombetreder' of 'Arhat' worden. Niet meer  Nana's  proberen te bereiken, geen verdere  Zuiveringen ; niet meer  Banden (fetters, samyojana)  proberen los te krijgen.

Niet nog verder proberen 'de dingen te zien zoals ze werkelijk zijn', zoals ik het zelf het liefste formuleerde. Over dit 'doel' heeft Jayarava - één van de beste boeddhistische en boeddhologische schrijvers die ik ken - verleden week behartenswaardige dingen gezegd in z'n blog  'The Nature of Reality? ' . Dit gaat over een variant van mijn formulering, over de zogeheten 'ultieme werkelijkheid'. Opvallend, zegt hij: we verkopen het Boeddhisme in termen van absoluutheden; we vertellen mensen dat als zij de ultieme aard van de werkelijkheid willen ontdekken, wij ze kunnen helpen. Vervolgens gaat hij na wat ervaren meditatoren en wat boeddhistische teksten hierover zeggen. Het blijkt dat het dan helemaal niet gaat om de ultieme aard van de werkelijkheid. Zie z'n samenvatting hieronder.

Anders gezegd: ik ga als boeddhist met pensioen, ik werk niet meer aan mezelf, ik ben klaar voor de dood, al mag die wat mij betreft nog wel even wegblijven, daar gaat het niet om.

====================================================================

Deze week verbaasde ik me weer eens over de leeftijd van de boeddhistische leraren in Nederland. Sommige van hen zijn nog ouder dan ik (75+)
Waarom stoppen ze er niet mee en laten jongeren als leraar optreden?
Los van hun onmisbaarheid is er waarschijnlijk het argument dat wijsheid groeit met de leeftijd. Een Aziatische gerontocratie van het boeddhisme dus. Nu heb ik veel respect voor de ouderdom (ook uit eigenbelang om me een grapje te permitteren) maar hoort een facet van het Westerse boeddhisme ook niet te zijn, dat Westerlingen het fenomeen 'pensioen' kennen?
Je hoeft toch niet persé tot je dood door te gaan met je functie van leraar? Je kan je op een gegeven moment toch terugtrekken en hoogstens nog sporadisch belangeloze wijze adviezen te geven (belangeloos kan bijvoorbeeld betekenen: hef de organisatie waar ik m'n leraarsleven lang aan heb gewerkt, maar op)?

Jotika Hermsen, Ton Lathouwers, Nico Tydeman en nog een paar zijn al heel, heel lang leraar.
Moeten ze ook niet gaan proberen, hun leerlingen los te laten?
Een dan heb ik nog niet eens over de buitenlandse 'bekende boeddhisten' die regelmatig naar Nederland komen om nog eens hun boodschap te brengen, vooral de Tibetaanse leraren dus, hun leeftijden ken ik niet, ze schijnen allemaal tulku te zijn.
Dat brengt me bij Han de Wit (en die is met z'n 70e nog maar een jongentje). Zie m'n blog van 15 juni . Hem schreef ik "Verder zou ik zeggen: gefeliciteerd Han. Je kan nu eindelijk volwassen worden. Loskomen bijvoorbeeld van je eerste leraar Chögyam Trungpa (die van de 'crazy wisdom' waar je weinig van hebt, en die niet van de drank en de vrouwen af kon blijven);
en vrij van je tweede leraar Sakyong Mipham (de zoon van, hoe toevallig), die je bracht tot uitspraken over de 'verlichte samenleving' (al weer voorbij, mag ik hopen, die uitspraken dan).
Laat Shambhala achter je en wordt ook ongeorganiseerd boeddhist, je bent er aan toe !
"

Een dominee gaat toch ook met pensioen, dat heet - net als bij een hoogleraar - met emeritaat. En een oude generaal noemt zichzelf 'buiten dienst'; 'leraar b.d.' lijkt me een mooie titel.

En in het algemeen zou ik tegen oudere leerlingen willen zeggen: word je eigen leraar.
En laat vervolgens de leraar in jezelf en de leerling in jezelf los.


====================================================================

Ben ik dan geen boeddhist meer, is me al gevraagd?
De tijd dat ik met trots zei "Ik ben boeddhist !", is wel voorbij.
Maar feitelijk meer dan ooit.

Mediteer ik dan niet meer?
Soms, als ik er zin in heb, zonder doel.
En misschien wel in het nieuwe groepje van Ron Sinnige , dat Zen is maar ook Geen Zen.
Als daar Zen-onzin wordt verkocht, negeer ik dat gewoon. Want ik blijf ook lezen, nu staat op mijn lijst: 'Thoughts Are Not the Enemy: An Innovative Approach to Meditation Practice '  door Jason Siff (zie Amazon.com )
Denken mag weer, ook in de meditatie; dat is goed nieuws!

====================================================================

Conclusion  (uit Jayarava's Raves )
...
"Teneinde de stelling
   'Het doel van meditatie is om de geest te cultiveren als
    een geschikt instrument om de ultieme aard van de werkelijkheid te ontdekken
'
in overeenstemming te brengen met ervaringen van meditatoren en van teksten uit het vroege boeddhisme, moet deze stelling geherformuleerd worden in:
   Het doel van de meditatie is om een geest te cultiveren als
    een geschikt instrument om de aard van de ervaring te ontdekken.
"
(Vertaling, vet en onderstreping van mij, Joop R.;
verder onvertaald:)

"Discovering the ultimate nature of reality is not the purpose of meditation, or at least it wasn't traditionally. It is not what meditation is good for in practice, in the sense that meditators don't report knowledge of the nature of reality. What's worse is that when Buddhists do start to talk about the nature of reality they very often have obviously naive views that are rooted in reading certain types of books, rather than being grounded in experience. Or they expound the nature of reality in one breath and then tell us that reality is ineffable in the next (which is simple confusion). There are more interesting discussions of how the doctrine of pratītyasamutpāda might describe reality, but it's been a few years since I found this kind of discussion compelling. The resultant reality is far too vaguely defined, ambiguous and poorly understood to be of much use to anyone. It's better to refrain from treating pratītyasamutpāda as a Theory of Everything and apply it in the domain of experience where it makes most sense.

Reality is not something that meditation is going to help with. Meditation is ways about exploring experience and/or cultivating experiences. So often the Buddha is supposed to have said: I teach suffering, the cause of suffering, the end of suffering, and the way to end suffering. That's it.

While I've explored the drift of Buddhist thought into the realms of ontology - of reality, what exists etc - in various essays now, I'm confident that, over the course of Buddhist thought, the methods and what they were capable of hardly changed at all (except for once when tantric practice emerged - but event that can be understood in terms of older paradigms with some thought). Of course Buddhist narratives did get caught up with ontological thinking and I expect that a closer examination would show that ideas about 'reality' emerged only once the concept of reality was admitted. This is certainly the drift of the changes wrought in response to the problem of Action at a Temporal Distance. And what happened was the doctrine decohered from practice for a time.

Probably the horrendous fudge of the Two Truths helped to bring the idea of a paramatha-dhātu or -loka into being. When you combine ontological thinking with notions of parama it's probably inevitable. It's one of the reasons I disparage the Two Truths doctrine - it facilitates wrong views. I don't think it had any significance in the first 1000 years of Buddhism, but of course that still leaves it with a long history.

What we look for in the long term is a strong coherence between Buddhist practice and doctrine; in fact we look for doctrine yoked to and driven by practice. When that is missing we are due for reform.
"