Stel dat ik naar een onbewoond eiland ga, welke boeken zou ik dan willen meenenen ?
Helemaal realistisch is deze fantasie natuurlijk niet. Misschien zou ik beter een boek over overleven mee kunnen nemen en nog beter gebruiksvoorwerpen daarvoor.
Maar goed, ik zie van het realisme af en beperk me tot wat ik nu thuis graag doe: boeddhistische en boeddhologische (niet hetzelfde maar weer wel een beetje) boeken lezen.
Het probleem is dat ik wel een boek per week kan verorberen; een e-reader meenemen heeft geen zin omdat er geen oplaadmogelijkheid op dat eiland is. Daarom ouderwets papieren boeken en omdat ik toch een keus moet maken, slechts zes. Boeken die ik niet in één keer uit heb, die steeds weer opnieuw gelezen kunnen worden.
Met een prioriteitsvolgorde.
1. Mindfulness with breathing
door Buddhadasa Bhikkhu
Wisdom Publications, 1997
Het enige Theravada-boek in deze lijst. Maar wat voor één.
Het is voor mij het boek dat alle andere boeken overbodig maakt.
Van regel tot regel, van paragraaf tot paragraaf inzichtgevend. En inspirerend tot beoefening: van anapanasati-meditatie . Ik ga geen voorbeelden geven of proberen samen te vatten: lezen en doen! Samatha en vipassana in hun logische volgorde en samenhang.
Niet om mee te nemen naar dat eiland, maar voor nu: Er is ook een electronische versie van dit boek, gemaakt van een iets minder uitgebreide eerdere druk.
De titel bevat een subtiliteit (heeft Leigh Brasington me op gewezen): meestal wordt gesproken van 'mindfulness of breathing ' maar hier
van '… with … '. Een verschil om over na te denken.
Ik ken ook een ander boek over de Anapanasati Sutta (nr. 117 van de Majjhima Nikaya):
'Adem is bewustzijn ' door Thich Nhat Hanh .
Ook inspirend maar met wat veel glimlachen en minder specifiek over de meditatie-methode.
2. Verzen uit het midden (de door Batchelor gegeven titel) door Nagarjuna
Andere titels van vertalingen van dit werk: 'Grondregels van de filosofie van het midden' (Erik Hoogcarspel; 'The Fundamental Wisdom of the Middle Way' (Garfield), 'Nagarjuna: The philosophy of the Middle Way' (Kalupahana) en
'Nagarjuna's Middle Way: Mulamadhyamakakarika' (Siderits & Katsura)
Alleen de laatste vertaling ken ik niet maar noem ik toch, omdat het de meest recente is en goede recensies gekregen heeft.
Iedereen zijn eigen Nagarjuna !
Ik ook want het gebruik van 'leegte' (sunyata) is voor mij de kern van het boeddhisme, niet compassie en zo.
Dat wordt herlezen. Ik kies voor het meenemen van:
The Fundamental Wisdom of the Middle Way – Nagarjuna's Mulamadhyamakakarika
Translation and commentary by Jay L. Garfield
Oxford University Press, USA, 1995. Zie in Amazon
Soms wat meer Tibetaans boeddhisme dan Madhyamaka maar Garfield zegt dat er op die plaatsen dan wel bij.
3. A Few Good Man – The Bodhisattva Path according to The Inquiry of Ugra
University of Hawaii Press, 2005
Dit is boeddhologie in optima forma. Over het boeiendste van alle processen: het ontstaan van Mahayana, of liever 'Bodhisattvayana' zoals Nattier het noemt, losgekomen van het vroege boeddhisme met haar Arhat-ideaal.
Minitieus maar ook levendig.Je bent bij wijze van spreken in het klooster waar volgelingen van beide idealen samen-leven.
Zie voor de eerste 48 bladzijden Booklens
4. Buddhist Phenomenology; A Philosophical Investigation of Yogacara Buddhism
Routledge, 2003
Bijna meer een naslagwerk dan een monografie. Iets minder aardig gezegd: een omgevallen boekenkast.
Maar zeer rijk aan informatie, over Yogacara en de verspreiding ervan naar China.
Een aantal pagina's er van om een indruk te krijgen bij Amazon
5. Tao Te King ook wel geschreven als Tao Te King
Door Lao Tzu , ook wel geschreven Lao Tse
Geen boeddhistisch boek, maar taoistisch.
Toch wil ik een vertaling (er zijn er vele, ik heb oude maar er zijn ook nieuwe) daarvan meenemen omdat ooit mijn spirituele 'carrière' als adolescent met deze tekst begonnen is. Lang niet meer gelezen.
Mee dus omdat ik aanneem op dat eiland mijn leven af te sluiten.
6. Mijn eigen verzameld werk
In zekere zin wel. Maar de teksten bevatten ook heel veel informatie en bovendien lijkt het me goed me op zo'n eiland te bezinnen op wie ik ben. Ook om al die opvattingen van me en de gewichtigheid daarvan wat te kunnen relativeren.
Het lijkt me onwaarschijnlijk dat daar ook een boek van gemaakt wordt, dan alles maar uitprinten?
Eénzijdig, kan ik de achterkant gebruiken om verder te schrijven.
De lezer kan die teksten ook wel vinden: in deze blog dus.
Andere boeken?
Ik had me voorgenomen me beperken tot zes boeddhistische boeken; en eigenlijk zijn het er maar vier geworden, nr 5 is niet-boeddhistisch en nr 6 is geen boek.
Als ruimte en gewicht geen probleem zijn, zou ik
als nonfictie een boek over astrofysica willen meenemen: hoe moeilijker hoe beter; bv
'Time Reborn: From the Crisis in Physics to the Future of the Universe' door Lee Smolin;
en als fictie ' De man zonder eigenschappen ' van Robert Musil . Meer dan dertienhonderd pagina's, meer dan anderhalf kilo; en dan is ook nog langzaam lezen noodzakelijk.
Update 29 november:
Nu ik er nog eens over nadenk:
dat onbewoonde eiland kan ook een kamer in een verpleeghuis worden.
1 opmerking:
Nog even betreffende je stukje over je favoriete boeken - eiland stukje.
1)Allereerst die Buddhadasa Bhikkhu; het lijkt mij een heel inspirerende figuur.
Was een Thaise woudmonnik.
Trok zich 6 jaar terug in het bos zonder enig menselijk kontakt.
Had een hekel aan de stadsmonniken met hun door de overheid en macht gecorrumpeerdheid. (de Rolex monniken van nu).
En trok zich dus niets aan van de Thaise staatskerk aan.
Ik weet veel te weinig van het Thaise boeddhisme, is daar geen interesse gebied, ook gezien een vorig leven van jou,
daar aanwezig?
Volstrekt zijn eigen weg gaand organiseerde hij ook heel bekende congressen.
Hoewel de officiële staats boeddhistische kerk hen trachtte te negeren, ging hij toch onverdroten zijn weg.
Hij lanceerde ook de opvatting dhammic socialism; hij vond dat Marx zijn doctrine gebaseerd was op haat,
hij vertrouwde meer op een combinatie van Boeddhisme en socialisme.
Het lijkt mij een logisch gevolg van het Interbeing begrip van Thich Nhat Hanh..
Overigens zou een zelfde soort opvatting Thomas Merton noodlottig worden.
Ik heb begrepen dat Brasington enige tijd in het klooster van Buddhadasa heeft doorgebracht.
Weet jij daar iets meer van? Ik zal eens op zijn site gaan zoeken.
2) Verzen van het midden.
Ik heb net iemand anders gehoord die daar ook enthousiast over was.
Ik wist niet dat dat boek van Batchelor eigenlijk van Nargajuna was.
Gezien je voorliefde voor Theravada; het Madhdymakaya (Nalanda) etc wordt wel als eerste aanzet tot het Mahayana gezien. Ik heb begrepen dat eea in veelal nogal in filosofisch dualistische haarkloverij ontaard?
Maar nogmaals; gezien je Theravada voorkeur verbaast het mij dus wel dat je met deze voorkeur komt.
Dat gevoel heb ik nog meer met Yogacara, immers dat is een veel meer psychologische kijk op de wereld.
Frappant om te vernemen hoe ze uit de notie van wrong perceptions met inzichten komen die heel sterk lijken op de psychologische inzichten van nu. Verbazingwekkend dus dat je hier mee komt, je verwijt mij veelal
gepsychologiseer.
Dat zou dan hier in deze vorm zeker gelden als ze gaan verklaren dat de gehele wereld zoals we die normaliter percipiëren eigenlijk niet bestaat, dat die eigenlijk geheel in het hoofd zit. Mind only concept. Eea lijkt mij dan wel zich erg ver weg bewegen van de (al te?) nuchtere hard line Theravda instelling die je normaliter wenst te hanteren?
En dan de notie van Leegte; is voor jou het kernbegrip van het Boeddhisme?
Het lijkt erop dat je steeds meer je eigen boeddhisme aan het creëren bent?
Van Mettavihari's Theravada mocht dat begrip niet eens gehanteerd worden...
En dan e lijfspreuk; "Ik ben het er niet mee eens"..daar doe je je toch niet geheel recht mee?
Maar na als die voorliefde voor de begrippen en grondleggers van het Mahayana; en anderzijds je willen profileren als een hard boiled Theravadin...wil de echte Joop Romeijn opstaan?
Je verbaast mij steeds meer?
Hartelijke groeten,
Eric M Stols
Een reactie posten