De afgelopen week stond er een artikel in 'Boeddhistisch Dagblad' (BD) over filmmaakster Julia Strijland die voor de boeddhistische omroep de driedelige serie ‘Modern Monks’ heeft gemaakt (http://boeddhistischdagblad.nl/30410-modern-monks-en-meester-kosen/). Wat er niet bij stond is dat Julia Strijland tevens secretaris/penningmeester is van het BUN-bestuur en vanuit die rol ongetwijfeld veel contact met de BOS heeft.
Een journalistieke misser. Begrijpelijk dat *OpenBoeddhisme* hier aandacht aan besteed: http://openboeddhisme.nl/verstrengeling-belangen-strijland-bun-met-bos/
Update 25 mei
In een reactie op het betreffende artikel wordt gevraagd wanneer de delen worden uitgezonden.
De hoofdredacteur van het BD op 23 mei deel mee: "Dat is nog niet bekend. Als het tijdstip van uitzending bekend is publiceren wij dat in het BD "
Dat is wat gemakzuchtig; want aan het eind (van 4:36 tot 4:50) van het in hetzelfde artikel aan te klikken reclamefilmpje van Julia's sangha staat: "This film has no relation with The Modern Monks TV series, planned for september 2014, in collaboration with the Buddhist Broadcast organisation Netherlands ".
=======================================================================
Komend weekend is het twee jaar geleden dat het BD is gestart.
In een blog van een jaar geleden schreef ik:
" Het BD bestaat deze week een jaar. Het eerste artikel, ' Dalai Lama bezoekt Huy, België ' , verscheen op 25 mei 2012, zie pagina http://boeddhistischdagblad.nl/page/107/ misschien is het al weer page 108/ of 109/ als u dit leest. Ruim 100 pages, met 10 artikelen per pagina (page), dat zijn er dus ruim 1000, drie per dag ; dat is veel, dat is te veel, vind ik. "
Het bezoek van de Dalai Lama aan Huy (een wat afgezaagd onderwerp inmiddels) is nu te vinden op pagina http://boeddhistischdagblad.nl/page/223/ [mogelijks inmiddels op pagina 224 of 225 ...]
Het gemiddelde aantal bijdragen per dag is dus nog toegenomen.
Ik sloot m'n blog van 20 mei 2013 af met:
" Laat ik het samenvattend en afsluitend zo zeggen , en voor mijn doen zeer positief: ga maar door, met een aantal verbeteringen (weglatingen).
Maar laat ik er gelijk bij zeggen: ik hoop ook dat *OpenBoeddhisme*, het andere journalistieke blog, doorgaat en de andere – meer vanuit hun persoonlijke ervaringen schrijvende – bloggers doorgaan.
En dat de nieuwsgierigheid van de (boeddhistische) lezer hoe de zaken echt in elkaar zitten, verder toeneemt.
En dat tenslotte de grote en kleine machthebbers in boeddhistisch Nederland het bestaan van al deze media (een beetje) lastig blijven vinden "
Zoiets kan ik nu niet meer zeggen. Het BD heeft haar mogelijkheden niet gegrepen, de gemakzucht overheerst, het is een gratis huis-aan-huis blad geworden met makkelijk verteerbare artikelen, met kleine weetjes en met nederig weergegeven persberichten.
Een enkele uitzondering daargelaten.
Eén daarvan is de weergave van de blogartikelen van Jules Prast, een dag of wat nadat die op z'n eigen site zijn verschenen (zie 'Boeddhaweg' ); vooral de discussie daarover is levendig. Maar dat kan net zo goed via zijn eigen blog gebeuren.
Veel artikelen over plofkippen en ander dierenleed. Veel over Tibetanen en Tibet, maar nauwelijks over het Tibetaans boeddhisme.
Allerlei over 'de inwendige mens' in eetrubriek; dus over wat er in gaat; maar nooit over wat de mens verlaat, nooit over ontlasting en urine, dat is toch even relevant, we hebben toch geen taboes als boeddhisten? (Ik weet het wel: het is niet aangenaam, en het BD wil het aangenaam en leuk houden).
Het blad doet me vooral denken aan het al tientallen jaren bestaande 'Readers Digest', in Nederland ook bekend onder de naam 'Het Beste', en vooral bekend om haar meligheid.
Dat zou allemaal niet erg zijn, als er ook maar de nodige aandacht aan de journalistiek wordt besteed. En daarin schiet het BD echt tekort. Op de website 'Nieuwwij' heeft een serie artikelen gestaan over religiejournalistiek; een serie afgerond met het artikel 'Het is tijd voor journalisten die recht willen doen door dwars te liggen'.
De conclusies van de onderzoekster - die het over religiejournalistiek vanuit diverse religies heeft - zouden ook voor het BD moeten gelden:
"De geïnterviewde personen, de literatuur en het onderzoek wijzen er allen op dat er een toenemende behoefte is aan achtergrond, context en verdieping. De constante informatieflow zorgt voor onrust en verwarring, wat een vraag creëert naar betrouwbare en gespecialiseerde gidsen. Niet voor niets stelde Jeroen Smit, hoogleraar journalistiek, in zijn oratie de vraag: ‘Waarom worden krantenredacties eigenlijk niet vooral onderzoeksredacties?’. Niet alleen druk je zo drastisch de kosten, je speelt in op een belangrijke behoefte, terwijl je iets doet waar je waarschijnlijk het meeste plezier aan beleeft. Mark Deuze, professor in media studies, voegt daar nog een andere vraag aan toe in zijn oratie: Waarom niet op grote schaal samenwerken, bijvoorbeeld via het open verzamelen en uitwisselen van kennis en ervaringen? Zo kunnen journalisten voorbij gaan aan het oude ‘van alles een beetje weten’ en zich verdiepen in datgene waar hun passie ligt. De vraag is dus niet óf er een toekomst is voor (religie)journalisten, maar op welke manier.
...
Macht
Steeds meer wordt er gedacht en geschreven over een journalistiek die haar macht erkent en ten goede gebruikt. Het is een discussie voorbij het oude utopische of anti-utopische kijken naar media. Het gaat erom dat onze levens verweven zijn met media – we ontkomen er niet aan. Dat maakt dat media wel degelijk invloed heeft op samenlevingen, politiek en mensen. De daarbij komende verantwoordelijkheid dient zorgvuldig te worden gebruikt. De interviews die ik had gingen te vaak over hoe journalisten hierin falen. Deze interviews staan zeker niet op zichzelf. Een ethische code die hierop inspeelt zou een verschil kunnen maken. " Bron: 'NieuwWij '
Hopelijk wordt er niet gereageerd met de dooddoener dat wat het BD doet, helemaal geen religiejournalistiek oftewel boeddhisme-journalistiek wil zijn. In ieder geval niet zonder te lezen wat de onderzoekster Elze Sietzema-Riemer en de door haar geïnterviewden daaronder verstaan.
Het BoeddhistischDagblad gaat nu haar derde jaar in. Laten we hopen dat dat nieuwer wordt dan het tweede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten