Wat is er toch met dat willen bewijzen dat God (niet) bestaat; zelfs boeddhisten houden zich daar nu mee bezig. En een plaatje over vergeving

Als ik in het verleden in een filosofie- of religie-boek een passage tegen kwam over het Godsbewijs, ging ik verder bladeren. Dat onderwerp interesseerde me niets. Voor mij was de vraag of we het concept 'God' nodig hebben belangrijker dan een eventueel bewijs van zijn/haar bestaan.

Ik dacht dat zich bezighouden met het 'Godsbewijs' een achterhaalde hobby was geworden, net zo iets als postzegels verzamelen. Maar men (bv op de VU, zie de blogs van Maarten Keulemans en Taede Smedes ) is er nog volop mee bezig.

Langzamerhand dringt het onderwerp zich ook aan de boeddhist op, of hij/zij dat nu leuk vindt of niet.
De Boeddhistische Omroep Stichting had er dinsdag 13 januari een discussie op de radio over (Zie en luister OBA Life 13 jan. ), waarbij de voorstander (van het bestaan van God) weliswaar geen boeddhist was maar het wel vaak over de oosterse wijsheid had.
Maar ook een meer serieus te nemen figuur als de monnik Sujato is met dit onderwerp bezig.
Zie z'n blog Why we can be certain that God doesn’t exist

Wat een non-onderwerp; dan maar liever een plaatje, over vergeving.