Thich Nhat Hanh, door z'n bewonderaars Thay genoemd, is zeker één van m'n voorbeelden en inspiratiebronnen. Voorbeeld door z'n geëngageerde boeddhisme dat ik ruim tien jaar geleden in Nederland probeerde te herintroduceren; en inspiratiebron door z'n geschriften, bv over de Hartsutra, de Anapanasati en suggesties over het zelf starten van een sangha.
En door z'n voorleven van wat mindfulness is, en compassie.
Vandaar dat het bericht van z'n hersenbloeding en in coma raken verleden jaar ook mij behoorlijk raakte.
Het bericht van z'n gedeeltelijke herstel ook, maar dat zijn toch gemengde gevoelens.
Dit naar aanleiding van de 'Update van 14 Juli ' over zijn gezondheidstoestand door z'n medewerkers in Plum Village. Trouwhartig overgenomen in het 'BoeddhistischDagblad '
"Thay has been able to communicate more clearly a very strong wish to intensify his recovery program. Thay is very determined to do everything possible to recover both his physical movement and speech." (onderstreping door mij)
"Thay heeft aangegeven in de VS te willen worden behandeld in een programma dat specifiek gericht is op zijn medische klachten. ... een team van verzorgers dat ook in San Francisco bij hem zal blijven. De feitelijke behandeling wordt gedaan door een team van neurologen.
De artsen adviseren dat Thay een intensief therapieprogramma zal volgen voor een periode van vijf tot zes maanden, met inbegrip van ziekenhuisbezoeken waar hij kennis maakt met de nieuwste innovaties op het gebied van revalidatietechnieken. ...
Naar verwachting zal zijn behandeling enkele honderdduizenden dollars kosten. Zijn volgelingen zijn een bedelactie begonnen om dat geld bij elkaar te sprokkelen."
Zo kan het natuurlijk gegaan zijn. Maar ik heb m'n twijfels, vind het niet helemaal passen bij de manier waarop hij in het leven en tegenover de dood stond.
'Alles wil doen om beter te worden ': is dat niet veel meer de wens van z'n volgelingen dan van Thich Nhat Hanh zelf?
Is het niet meer hun gehechtheid aan hem dan zijn gehechtheid aan het leven?
Wil hij echt een bedelactie om tonnen bij elkaar te brengen voor zijn 'revalidatie'? Ik zet dat woord tussen aanhalingstekens, in hoeverre revalideert een 89-jarige nog na deze ziektegeschiedenis? En is het heilzaam, al die dure apparaten en artsen om hem heen?
Vandaar m'n voorzichtige (ik ken hem tenslotte niet) suggestie: laat die oude man toch sterven.
Oud worden we allemaal, of we gaan dood voordat we naar de huidige maatstaven oud kunnen worden.
Dus dit thema raakt mij ook. Dat doet me denken aan het interview 'Boeddhist, kom van je kussen ' met de bekende beroepsboeddhist Varamitra in NieuwWij van 12 juli juli
Daarin antwoordt hij op de vraag "Als het blijft zoals het nu is, zal het boeddhisme dan verdwijnen?" met: “Grote kans, ja. Dat heeft ook te maken met de vergrijzing: veel van de mensen die hier gepionierd hebben zijn al ver in de zeventig/tachtig. Dat zijn echte sleutelfiguren die nog heel belangrijk zijn. De grote vraag is: wat komt hierna? "
Nu hoor ik met m'n 76 jaar ook tot die vergrijsden en mogelijk rekent Varamitra me ook tot de sleutelfiguren; maar ik wil wel zeggen dat men - als ik over tien jaar nog leef - geen bedelactie voor mijn 'revalidatie' hoeft te starten.
Overigens is de slogan 'boeddhist, kom van je kussen' zeker al tien jaar oud, een artikel in het tijdschrift 'Kwartaalblad Boeddhisme' (of heette het toen 'Vorm en Leegte' ?) had die titel al. Het is dus een behoorlijk cliché van de in de openbaarheid terugkomende (aspirant-voorzitter van de 'Vrienden van het Boeddhisme') Varamitra.
En ondertussen hoop ik dat Thich Nhat Hanh in vrede mag leven, en sterven.
Update 16 juli ... 'Suddenly discovered '
Op de website van Jules Prast staat (sinds kort, denk ik) een Engelse hervertaling door Thich Nhat Hanh van de Hart Sutra: Heart_Sutra_TNH_2014
Even poëtisch als alle teksten van hem, wat het voor een nuchterling als ik soms lastig maakt het mooie van het ware (de Dharma) te onderscheiden.
De vertaling is op veel plaatsen anders dan de Nederlandse die ik al langer kende en die Jules ook op zijn site heeft: HartSutra-Thich-Nhat-Hanh .
Wat me frappeert is dat TNH nu spreekt over "Suddenly discovered (that all of the five Skandhas are equally empty ...) ". 'Plotseling' dus: het ene moment wist Avalokiteshvara nog niet dat alle Khandha's leeg zijn en het volgende moment wel.
Interessante verandering van 'die oude man'.
Er is dus toch nog hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten