Boeddhisme is echt iets voor oude mensen.
Hoewel er nog al wat pogingen worden gedaan jonge mensen (35 jaar schijnt de bovengrens voor ‘jong’ te zijn, een halve eeuw geleden was dat 21 jaar) voor het boeddhisme te interesseren, zit daar toch iets gekunstelds in.
Immers, welke traditie men ook neemt, een aspect van de beoefening is toch de onthouding en het loslaten.
Het reflecteren, het kunnen loslaten, het opnieuw met religieuze zaken bezig zijn is toch echt iets voor oude mensen (en je bent zo oud als je je voelt)
En vooral: de dood is toch wel de core-business van het boeddhisme en ouderen zijn toch meer en meer met dood (hun eigen sterfelijkheid) bezig.
Of zouden dat moeten zijn; ik in ieder geval wel.
Kortom: ik zou de sangha’s in Nederland willen aanmoedigen vooral te investeren in ouderen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten